OOP مخفف Object-Oriented Programming (برنامه‌نویسی شیء‌گرا) است.
تفاوت بین برنامه‌نویسی رویه‌ای و شیء‌گرا
- برنامه‌نویسی رویه‌ای: در این نوع برنامه‌نویسی، تمرکز بر روی نوشتن توابع یا روش‌هایی است که عملیات‌هایی را روی داده‌ها انجام می‌دهند.
- برنامه‌نویسی شیء‌گرا: در این نوع برنامه‌نویسی، تمرکز بر ایجاد اشیاء است که حاوی داده‌ها (خواص) و متدها (روش‌ها) هستند.
مزایای برنامه‌نویسی شیء‌گرا
- سریع‌تر و آسان‌تر برای اجرا: OOP به برنامه‌نویسان اجازه می‌دهد تا کدهایی بنویسند که سریع‌تر اجرا می‌شوند و از نظر ساختاری ساده‌تر هستند.
- ساختار واضح‌تر: OOP به ایجاد یک ساختار واضح برای برنامه‌ها کمک می‌کند.
- اصول DRY: OOP به رعایت اصول DRY (Don’t Repeat Yourself) کمک می‌کند، به این معنا که کدها کمتر تکراری خواهند بود و نگهداری، تغییر و دیباگ کردن کدها آسان‌تر می‌شود.
- ایجاد برنامه‌های قابل استفاده مجدد: OOP امکان ایجاد برنامه‌هایی با کد کمتر و زمان توسعه کوتاه‌تر را فراهم می‌کند.
کلاس‌ها و اشیاء در C#
کلاس‌ها و اشیاء دو بخش اصلی برنامه‌نویسی شیء‌گرا هستند.
- کلاس: یک قالب یا الگو برای اشیاء است. کلاس تعریف می‌کند که اشیاء از چه خواص و متدهایی برخوردار خواهند بود.
- شیء: یک نمونه (Instance) از کلاس است. هر شیء تمام خواص و متدهای کلاس مربوطه را به ارث می‌برد.
مثال‌ها:
در واقع، کلاس‌ها نقش قالب‌هایی را دارند که اشیاء بر اساس آن‌ها ساخته می‌شوند. وقتی یک شیء ایجاد می‌شود، تمام متغیرها و متدهای کلاس را به ارث می‌برد و می‌تواند از آن‌ها استفاده کند.
در فصل بعدی، بیشتر درباره کلاس‌ها و اشیاء یاد خواهید گرفت.
برای ارسال نظر لطفا ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید. صفحه ورود و ثبت نام