پایتون چیست؟
پایتون یک زبان برنامه‌نویسی محبوب است که توسط Guido van Rossum ایجاد شده و اولین بار در سال 1991 منتشر شد. این زبان به دلیل سادگی و کاربرد گسترده‌اش در حوزه‌های مختلف شناخته شده است. پایتون برای موارد زیر استفاده می‌شود:
- توسعه وب (سمت سرور)
- توسعه نرم‌افزار
- ریاضیات
- اسکریپت‌نویسی سیستم
پایتون چه کارهایی می‌تواند انجام دهد؟
- پایتون می‌تواند روی یک سرور برای ایجاد برنامه‌های وب استفاده شود.
- پایتون می‌تواند در کنار نرم‌افزارهای دیگر برای ایجاد جریان‌های کاری (workflow) به کار رود.
- پایتون می‌تواند به سیستم‌های پایگاه داده متصل شود. همچنین می‌تواند فایل‌ها را بخواند و تغییر دهد.
- پایتون می‌تواند برای مدیریت داده‌های بزرگ و انجام محاسبات پیچیده ریاضی استفاده شود.
- پایتون می‌تواند برای نمونه‌سازی سریع (rapid prototyping) یا توسعه نرم‌افزارهای آماده تولید (production-ready) به کار رود.
چرا پایتون؟
- پلتفرم‌های مختلف: پایتون بر روی پلتفرم‌های مختلف مانند ویندوز، مک، لینوکس و رزبری پای (Raspberry Pi) کار می‌کند.
- سینتکس ساده: پایتون دارای سینتکسی ساده و مشابه با زبان انگلیسی است.
- کد کمتر: پایتون به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا برنامه‌ها را با تعداد خطوط کمتری نسبت به برخی زبان‌های دیگر بنویسند.
- اجرا در سیستم مفسر: پایتون بر روی یک سیستم مفسر اجرا می‌شود، به این معنی که کد می‌تواند بلافاصله پس از نوشته شدن اجرا شود. این امر باعث می‌شود نمونه‌سازی سریع‌تر انجام شود.
- سبک‌های مختلف برنامه‌نویسی: پایتون می‌تواند به صورت رویه‌ای (procedural)، شیءگرا (object-oriented)، یا تابعی (functional) استفاده شود.
نکات مهم
- نسخه‌های پایتون: آخرین نسخه اصلی پایتون، پایتون 3 است که در این آموزش استفاده خواهد شد. با این حال، پایتون 2 که فقط به‌روزرسانی‌های امنیتی دریافت می‌کند، همچنان محبوبیت دارد.
- ویرایشگرهای متن و محیط‌های توسعه: در این آموزش، کد پایتون در یک ویرایشگر متن نوشته می‌شود. اما می‌توان پایتون را در محیط‌های توسعه یکپارچه (IDE) مانند Thonny، PyCharm، Netbeans یا Eclipse نیز نوشت که برای مدیریت مجموعه‌های بزرگ فایل‌های پایتون بسیار مفید هستند.
سینتکس پایتون در مقایسه با سایر زبان‌های برنامه‌نویسی
- خوانایی: پایتون برای خوانایی طراحی شده و شباهت‌هایی با زبان انگلیسی دارد که تحت تأثیر ریاضیات است.
- پایان دستور: پایتون از خطوط جدید برای تکمیل دستورات استفاده می‌کند، در حالی که سایر زبان‌های برنامه‌نویسی اغلب از نقطه‌ویرگول‌ها یا پرانتزها استفاده می‌کنند.
- تورفتگی (indentation): پایتون برای تعریف محدوده (scope) مانند محدوده حلقه‌ها، توابع و کلاس‌ها به تورفتگی و استفاده از فضای خالی (whitespace) تکیه می‌کند. سایر زبان‌های برنامه‌نویسی معمولاً برای این منظور از آکولادها استفاده می‌کنند.
برای ارسال نظر لطفا ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید. صفحه ورود و ثبت نام