توابع ریاضی CSS (CSS Math Functions)
«توابع ریاضی CSS» امکان نوشتن عبارت های محاسباتی را به عنوان مقدار ویژگی فراهم می کنند. با این ابزار، اندازه ها را منعطف می کنید و میان واحدها جابه جا می شوید؛ در نتیجه، طرح شما سازگارتر می شود.
توابع ریاضی CSS کدام اند؟
در این فصل با چهار تابع اصلی آشنا می شوید: calc()، max()، min() و clamp(). هر کدام مقداری نهایی تولید می کنند که مستقیماً در ویژگی های CSS به کار می رود.
تابع calc()
تابع «calc()» عملیات جمع، تفریق، ضرب و تقسیم را پشتیبانی می کند و می تواند واحدهای متفاوت مانند درصد و پیکسل را ترکیب کند.
نمونه کاربرد calc()
#div1 { margin: auto; width: calc(100% - 100px); height: calc(30vh + 50px); border: 1px solid black; padding: 10px; }تابع max()
تابع «max()» از بین یک فهرست مقادیر، بزرگ ترین مقدار را برمی گزیند و همان را اعمال می کند.
نمونه کاربرد max()
#div1 { height: 100px; width: max(50%, 300px); border: 1px solid black; padding: 10px; }تابع min()
تابع «min()» کوچک ترین مقدار را از میان ورودی ها انتخاب می کند و برای ویژگی قرار می دهد.
نمونه کاربرد min()
#div1 { height: 100px; width: min(50%, 300px); border: 1px solid black; padding: 10px; }تابع clamp()
تابع «clamp()» مقداری واکنش گرا بین حداقل و حداکثر تعیین می کند. ترتیب آرگومان ها به صورت clamp(min, preferred, max) است.
نمونه کاربرد clamp()
h2 { font-size: clamp(2rem, 2.5vw, 3.5rem); }
p { font-size: clamp(1rem, 2.5vw, 2.5rem); }نکات و ارتباط با سایر مباحث
نکته: هنگام استفاده از «توابع ریاضی CSS»، شناخت واحدها ضروری است؛ صفحه واحدها را ببینید. همچنین در مواقعی که قوانین باهم تداخل دارند، توابع تغییری در اختصاصیت CSS ایجاد نمی کنند؛ تنها مقدار ویژگی را محاسبه می کنند.
اگر ناچار به بازنویسی نتیجه بودید، پیش از رجوع به قانون !important ساختار انتخاب گرها و منبع قانون را بررسی کنید تا از پیچیدگی غیرضروری جلوگیری شود.