شناسه ها (Identifiers)
شناسه های C# همان نام های یکتا هستند. آن ها به متغیر (Variable) هویت می دهند. نام خوب مثل برچسب دفتر مشق است. بنابراین کد فهمیده تر و تعمیرش راحت تر می شود.
نمونه ساده از نام گذاری
نام های توصیفی خوانایی را زیاد می کنند. مانند مثال زیر:
// Good
int minutesPerHour = 60;
// OK, but not so easy to understand what m actually is
int m = 60;
قوانین کلی نام گذاری در C#
- حروف، اعداد، و زیرخط (_) مجازند.
- با حرف یا زیرخط شروع کن.
- با حروف کوچک شروع کن؛ فاصله ممنوع است.
- حساس به حروف بزرگ کوچک است.
- کلمات رزرو (مثل int و double) ممنوع اند.
نکته های سریع نام گذاری
نکته: نام توصیفی مثل minutesPerHour از m بهتر است. درست مثل برچسب «ریاضی» روی دفتر، نه فقط «د».
هشدار: از فاصله، علائم عجیب، یا حروف متفاوتِ زبان ها در نام پرهیز کن.
گام های تمرین
- یک متغیر زمان با نام توصیفی بساز.
- یک متغیر مشابه با نام کوتاه بساز.
- کد را بخوان و ببین کدام واضح تر است.
مسیر ادامه مطالعه
برای کار با نام ها و مقدارها، صفحه متغیرها را ببین. همچنین جمع چند متغیر در متغیرهای متعدد مفید است. برای نمایش، به نمایش متغیرها برو. و اگر می خواهی درباره شناسه های C# بیشتر تمرین کنی، همین صفحه را ذخیره کن.
جمع بندی سریع
- شناسه خوب کد را خوانا می کند.
- با حرف یا زیرخط شروع کن.
- از کلمات رزرو استفاده نکن.
- حروف بزرگ کوچک مهم است.
- نام های توصیفی همیشه برنده اند.