InStr (InStr)
تابع «InStr» جای اولین وقوع «رشته جستجو» را در «رشته اصلی» برمی گرداند. یعنی می گوید حرف/کلمه از کدام موقعیت شروع می شود؛ مثل پیدا کردن حرف t در واژه Customer.
تعریف و کاربرد
InStr() موقعیت اولین وقوع را می دهد. پیش فرض، جستجو غیرحساس به حروف است. بنابراین t و T یکی حساب می شوند.
سینتکس (Syntax)
InStr(<start>, <string1>, <string2>, <compare>);
پارامترها
start: اختیاری؛ نقطه شروع جستجو. پیش فرض 1 است.
string1: اجباری؛ رشته اصلی برای جستجو.
string2: اجباری؛ رشته مورد جستجو.
compare: اختیاری؛ نوع مقایسه رشته ای: -1 تنظیم Option Compare، 0 باینری، 1 متنی، 2 بر اساس اطلاعات پایگاه داده.
مقادیر بازگشتی
- اگر string2 پیدا نشود: مقدار 0 برمی گردد.
- اگر string1 خالی باشد: مقدار 0 برمی گردد.
- اگر string1 تهی (Null) باشد: مقدار Null برمی گردد.
- اگر string2 خالی باشد: مقدار start برمی گردد.
- اگر start از طول string2 بزرگ تر باشد: مقدار 0 برمی گردد.
مثال ساده
دنبال حرف «t» در «Customer» بگرد و موقعیت را بگیر:
SELECT InStr("Customer", "t") AS MatchPosition;
تمرین مرحله به مرحله
- start را 1 بگذار و خروجی را ببین.
- start را 3 بگذار و مقایسه کن.
- compare را 0 و 1 بگذار و تفاوت را بررسی کن.
نکته: InStr فقط موقعیت را می دهد. برای جستجوی از انتها، از InstrRev استفاده کن.
فهرست کامل توابع در توابع MS Access موجود است. همچنین برای قالب بندی نتایج، صفحه Format را ببین.
جمع بندی سریع
- InStr موقعیت اولین وقوع را می دهد.
- پیش فرض، جستجو غیرحساس به حروف است.
- رشته خالی یا نیافتن، خروجی 0 دارد.
- Null ورودی، خروجی Null می دهد.