شناسه ها (Identifiers)
برای هر متغیر (Variable) یک نام یکتا لازم است. به این نام یکتا می گوییم شناسه (Identifier). هرچه نام گویا تر باشد، کد خواناتر می شود.
قوانین نام گذاری شناسه ها
قوانین زیر را رعایت کن تا خطا نگیری و کدت روشن بماند.
- حروف، رقم، آندرلاین و دلار مجاز است.
- باید با حرف شروع شود.
- بهتر است با حرف کوچک شروع شود.
- فاصله در نام مجاز نیست.
- می تواند با
$و_هم شروع شود. - حساس به حروف بزرگ کوچک است.
- کلمات رزرو شده مجاز نیستند؛ مثل
intوboolean.
نمونه های خوب و قابل قبول
نام گویا مثل دفتر حضور کلاس است؛ همه چیز را سریع می فهمی.
// Good
int minutesPerHour = 60;
// OK, ولی خیلی گویا نیست
int m = 60;
شناسه های نامعتبر
این مثال ها خطا می دهند؛ چون با قوانین بالا نمی خوانند.
// Invalid identifiers:
int 2ndNumber = 5; // شروع با رقم مجاز نیست
int my var = 10; // فاصله غیرمجاز است
int int = 20; // کلمه رزرو شده ممنوع است
گام های تمرینی
- یک نام گویا انتخاب کن؛ مثل
totalVolume. - یک نام کوتاه تر هم بساز و مقایسه کن.
- سه نام نامعتبر بساز و خطاها را بخوان.
نکته: نام های گویا نگهداری کد را ساده می کنند.
برای مرور متغیرها، به متغیرها برو. اگر چند متغیر داری، صفحه چندین متغیر کمک می کند. همچنین این صفحه شناسه ها را بوکمارک کن.
جمع بندی سریع
- شناسه باید یکتا و خوانا باشد.
- با حرف شروع کن؛ فاصله نگذار.
$و_مجازند، اما زیاده روی نکن.- به بزرگی حروف حساس است.
- کلمات رزرو شده ممنوع هستند.