فهرست سرفصل‌های C
خانه (Home) مقدمه (Intro) شروع کار (Get Started) سینتکس (Syntax) دستورات (Statements) خروجی متن (Print Text) خط های جدید (New Lines) کامنت ها (Comments) ساخت متغیرها (Create Variables) مشخص کننده های فرمت (Format Specifiers) تغییر مقدارها (Change Values) چند متغیر (Multiple Variables) نام گذاری متغیرها (Variable Names) نمونه واقعی متغیرها (Real-Life Examples) انواع داده (Data Types) کاراکترها (Characters) اعداد (Numbers) دقت اعشاری (Decimal Precision) حجم حافظه (Memory Size) مثال واقعی داده ها (Real-Life Example) تبدیل نوع (Type Conversion) انواع پیشرفته (Extended Types) ثابت ها (Constants) عملگرها (Operators) عملگرهای حسابی (Arithmetic) عملگرهای انتساب (Assignment) عملگرهای مقایسه (Comparison) عملگرهای منطقی (Logical) اولویت عملگرها (Precedence) بولین ها (Booleans) مثال واقعی بولین ها (Real-Life Examples) شرط ها – if (if) else else if نوشتار کوتاه if (Short Hand If) if تو در تو (Nested If) عملگرهای منطقی در شرط ها (Logical Operators) مثال واقعی شرط ها (Real-Life Examples) سوئیچ (Switch) حلقه while (While Loop) حلقه do-while (Do/While Loop) مثال واقعی while (Real-Life Examples) حلقه for (For Loop) حلقه های تو در تو (Nested Loops) مثال واقعی for (Real-Life Examples) دستور break/continue (Break/Continue) آرایه ها (Arrays) اندازه آرایه (Array Size) حلقه روی آرایه (Array Loops) مثال واقعی آرایه (Real-Life Example) آرایه چندبعدی (Multidimensional Arrays) رشته ها (Strings) کاراکترهای خاص (Special Characters) توابع رشته (String Functions) ورودی کاربر (User Input) آدرس حافظه (Memory Address) پوینترها (Pointers) پوینتر و آرایه ها (Pointers & Arrays) حساب پوینتر (Pointer Arithmetic) پوینتر به پوینتر (Pointer to Pointer) توابع (Functions) پارامترهای تابع (Function Parameters) حوزه متغیرها (Scope) اعلان تابع (Function Declaration) توابع ریاضی (Math Functions) توابع inline (Inline Functions) بازگشت (Recursion) پوینترهای تابع (Function Pointers) تابع callback (Callback Functions) ایجاد فایل (Create Files) نوشتن در فایل (Write To Files) خواندن فایل (Read Files) ساختارها (Structures) ساختار تو در تو (Nested Structures) ساختار و پوینترها (Structs & Pointers) یونیون ها (Unions) typedef پدینگ ساختار (Struct Padding) انوم ها (Enums) مدیریت حافظه (Memory Management) اختصاص حافظه (Allocate Memory) دسترسی به حافظه (Access Memory) تخصیص مجدد (Reallocate Memory) آزادسازی حافظه (Deallocate Memory) ساختارها و حافظه (Structs and Memory) مثال حافظه (Memory Example) خطاها (Errors) دیباگ (Debugging) مقدار NULL مدیریت خطا (Error Handling) اعتبارسنجی ورودی (Input Validation) تاریخ و زمان (Date) اعداد تصادفی (Random Numbers) ماکروها (Macros) سازماندهی کد (Organize Code) کلاس های ذخیره سازی (Storage Classes) عملگرهای بیتی (Bitwise Operators) اعداد ثابت عرض (Fixed-width Integers) پروژه ها (Projects) مرجع (Reference) کلمات کلیدی (Keywords) stdio.h stdlib.h string.h math.h ctype.h time.h مثال ها (Examples) مثال های واقعی (Real-Life Examples) تمرین ها (Exercises) آزمون (Quiz) کامپایلر آنلاین (Compiler) سرفصل دوره (Syllabus) برنامه مطالعه (Study Plan) گواهینامه (Certificate)
نتیجه‌ای برای جستجو یافت نشد.
C

C — اعداد ثابت عرض (Fixed-width Integers)

آخرین بروزرسانی: 1404/08/14

اعداد ثابت عرض (Fixed-width Integers)

روی بعضی سیستم ها اندازه «عدد صحیح (int)» فرق دارد. بنابراین، برنامه رفتار یکسانی ندارد. با «اعداد ثابت عرض» از <stdint.h> اندازه همیشه ثابت می ماند. این یعنی تعداد بیت ها دقیق است.

چرا اعداد ثابت عرض مهم اند؟

این نوع ها اندازه مشخص دارند؛ مثل int8_t با 8 بیت یا int32_t با 32 بیت. نسخه بدون علامت با پیشوند u می آید؛ مانند uint16_t. بدون علامت یعنی فقط صفر تا مثبت ها.

نمونه استفاده از انواع ثابت عرض

با این مثال، تعریف و چاپ را می بینی. دقت کن که برای 64 بیت از %lld استفاده شده است.

#include <stdio.h>
#include <stdint.h>

int main() {
  int8_t a = 100;
  int16_t b = 30000;
  int32_t c = 2000000;
  int64_t d = 9000000000;
  printf("%d\n", a);
  printf("%d\n", b);
  printf("%d\n", c);
  printf("%lld\n", d);
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

کی از اعداد ثابت عرض استفاده کنیم؟

وقتی اندازه دقیق مهم است. مثلاً در فایل ها، شبکه ها، یا سیستم های توکار. در برنامه های معمولی، همان int کافی است.

مثال واقعی: درصد باتری با uint8_t

درصد باتری بین 0 تا 100 است. پس uint8_t کافی است و حافظه کم تری می گیرد.

#include <stdio.h>
#include <stdint.h>

int main() {
  uint8_t battery = 87;
  printf("Battery level is %u out of 100\n", battery);
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

گام های عملی

  1. هدر <stdint.h> را اضافه کن.
  2. نوع دقیق را انتخاب کن؛ مثلاً int16_t.
  3. برای مثبت ها از انواع u استفاده کن.

نکته: برای کار با بیت ها، به عملگرهای بیتی سر بزن. همچنین بخش کلاس های ذخیره سازی مفهوم طول عمر متغیر را روشن می کند. شرح کامل اعداد ثابت عرض همین جاست.

جمع بندی سریع

  • اندازه int همیشه یکسان نیست.
  • stdint.h اندازه دقیق می دهد.
  • uint8_t برای بازه کوچک عالی است.
  • برای 64 بیت از %lld استفاده کن.