فهرست سرفصل‌های C
خانه (Home) مقدمه (Intro) شروع کار (Get Started) سینتکس (Syntax) دستورات (Statements) خروجی متن (Print Text) خط های جدید (New Lines) کامنت ها (Comments) ساخت متغیرها (Create Variables) مشخص کننده های فرمت (Format Specifiers) تغییر مقدارها (Change Values) چند متغیر (Multiple Variables) نام گذاری متغیرها (Variable Names) نمونه واقعی متغیرها (Real-Life Examples) انواع داده (Data Types) کاراکترها (Characters) اعداد (Numbers) دقت اعشاری (Decimal Precision) حجم حافظه (Memory Size) مثال واقعی داده ها (Real-Life Example) تبدیل نوع (Type Conversion) انواع پیشرفته (Extended Types) ثابت ها (Constants) عملگرها (Operators) عملگرهای حسابی (Arithmetic) عملگرهای انتساب (Assignment) عملگرهای مقایسه (Comparison) عملگرهای منطقی (Logical) اولویت عملگرها (Precedence) بولین ها (Booleans) مثال واقعی بولین ها (Real-Life Examples) شرط ها – if (if) else else if نوشتار کوتاه if (Short Hand If) if تو در تو (Nested If) عملگرهای منطقی در شرط ها (Logical Operators) مثال واقعی شرط ها (Real-Life Examples) سوئیچ (Switch) حلقه while (While Loop) حلقه do-while (Do/While Loop) مثال واقعی while (Real-Life Examples) حلقه for (For Loop) حلقه های تو در تو (Nested Loops) مثال واقعی for (Real-Life Examples) دستور break/continue (Break/Continue) آرایه ها (Arrays) اندازه آرایه (Array Size) حلقه روی آرایه (Array Loops) مثال واقعی آرایه (Real-Life Example) آرایه چندبعدی (Multidimensional Arrays) رشته ها (Strings) کاراکترهای خاص (Special Characters) توابع رشته (String Functions) ورودی کاربر (User Input) آدرس حافظه (Memory Address) پوینترها (Pointers) پوینتر و آرایه ها (Pointers & Arrays) حساب پوینتر (Pointer Arithmetic) پوینتر به پوینتر (Pointer to Pointer) توابع (Functions) پارامترهای تابع (Function Parameters) حوزه متغیرها (Scope) اعلان تابع (Function Declaration) توابع ریاضی (Math Functions) توابع inline (Inline Functions) بازگشت (Recursion) پوینترهای تابع (Function Pointers) تابع callback (Callback Functions) ایجاد فایل (Create Files) نوشتن در فایل (Write To Files) خواندن فایل (Read Files) ساختارها (Structures) ساختار تو در تو (Nested Structures) ساختار و پوینترها (Structs & Pointers) یونیون ها (Unions) typedef پدینگ ساختار (Struct Padding) انوم ها (Enums) مدیریت حافظه (Memory Management) اختصاص حافظه (Allocate Memory) دسترسی به حافظه (Access Memory) تخصیص مجدد (Reallocate Memory) آزادسازی حافظه (Deallocate Memory) ساختارها و حافظه (Structs and Memory) مثال حافظه (Memory Example) خطاها (Errors) دیباگ (Debugging) مقدار NULL مدیریت خطا (Error Handling) اعتبارسنجی ورودی (Input Validation) تاریخ و زمان (Date) اعداد تصادفی (Random Numbers) ماکروها (Macros) سازماندهی کد (Organize Code) کلاس های ذخیره سازی (Storage Classes) عملگرهای بیتی (Bitwise Operators) اعداد ثابت عرض (Fixed-width Integers) پروژه ها (Projects) مرجع (Reference) کلمات کلیدی (Keywords) stdio.h stdlib.h string.h math.h ctype.h time.h مثال ها (Examples) مثال های واقعی (Real-Life Examples) تمرین ها (Exercises) آزمون (Quiz) کامپایلر آنلاین (Compiler) سرفصل دوره (Syllabus) برنامه مطالعه (Study Plan) گواهینامه (Certificate)
نتیجه‌ای برای جستجو یافت نشد.
C

C — مشخص کننده های فرمت (Format Specifiers)

آخرین بروزرسانی: 1404/08/14

مشخص کننده های فرمت (Format Specifiers)

برای چاپ مقدار «متغیر (Variable)» در C، از «مشخص کننده های فرمت» استفاده می کنیم. «مشخص کننده فرمت» یک جای خالی هوشمند است. این جای خالی نوع داده را به printf() می گوید.

شروع سریع با مشخص کننده های فرمت

هر مشخص کننده با % آغاز می شود. سپس یک حرف می آید. مثلاً %d برای int است. این کار مثل برچسب زدن به نوع داده است.

چاپ یک عدد صحیح با %d

اینجا مقدار یک int را با %d چاپ می کنیم.

#include <stdio.h>

int main() {
  int myNum = 15;
  printf("%d", myNum);
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

%c برای کاراکتر و %f برای اعشاری

می توانی نوع های دیگر را هم چاپ کنی. %c کاراکتر می خواهد. %f عدد اعشاری می خواهد.

#include <stdio.h>

int main() {
  int myNum = 15;
  float myFloatNum = 5.99f;
  char myLetter = 'D';
  printf("%d\n", myNum);
  printf("%f\n", myFloatNum);
  printf("%c\n", myLetter);
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

ترکیب متن و متغیر

متن و جای خالی را در رشته می نویسی. سپس مقدارها را بعد از رشته می دهی.

#include <stdio.h>

int main() {
  int myNum = 15;
  printf("My favorite number is: %d", myNum);
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

چاپ چند نوع در یک printf

می توانی چند مشخص کننده بگذاری. مقدارها را به همان ترتیب بده.

#include <stdio.h>

int main() {
  int myNum = 15;
  char myLetter = 'D';
  printf("My number is %d and my letter is %c", myNum, myLetter);
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

چاپ مقدار «بدون» متغیر

می توانی مستقیم مقدار بدهی. اما معمولاً متغیر بهتر است؛ چون قابل استفاده دوباره است.

#include <stdio.h>

int main() {
  printf("My favorite number is: %d", 15);
  printf("My favorite letter is: %c", 'D');
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

نکته: درباره نوع ها بعداً در فصل «Data Types» کامل می خوانی.

برای مرورِ «ساخت متغیر»، صفحه ساخت متغیرها را ببین. همچنین لینکِ مشخص کننده های فرمت مسیر فعلی توست.

گام های عملی مشخص کننده های فرمت

  1. یک متغیر از هر نوع بساز.
  2. یک رشته با جای خالی مناسب بنویس.
  3. مقدارها را به ترتیب به printf() بده.
  4. خروجی را بررسی کن و نوع ها را عوض کن.

جمع بندی سریع

  • %d برای int است.
  • %f برای float است.
  • %c برای char است.
  • ترتیب مقدارها مهم است.