ماکروها (Macros)
اینجا با «ماکروها (Macros)» آشنا می شویم. ماکرو یک اسم کوتاه است که قبلِ کامپایل، به مقدار یا کد جایگزین می شود. مثل میان بُر در موبایل.
پیش پردازنده و ماکروها
«پیش پردازنده (Preprocessor)» قبلِ کامپایل کار می کند. دستورهایش با # شروع می شود و «دیرکتیو (Directive)» نام دارند.
#include — اضافه کردن هدر
#include فایل هدر را می آورد. برای کتابخانه ها از زاویه دار و برای فایل های خودت از کوتیشن استفاده کن.
#include <stdio.h>
#include "myfile.h"
#define — ساخت ماکرو مقدار
با #define یک نام برابرِ یک مقدار می گذاری. پیش پردازنده قبلِ اجرا، نام را جایگزین مقدار می کند.
#include <stdio.h>
#define PI 3.14
int main() {
printf("Value of PI: %.2f\n", PI);
return 0;
}
ماکروهای پارامتری — مثل تابع اما سریع
ماکرو می تواند ورودی بگیرد. حتماً پرانتزها را زیاد بگذار تا خطا نشود.
#include <stdio.h>
#define SQUARE(x) ((x) * (x))
int main() {
printf("Square of 4: %d\n", SQUARE(4));
return 0;
}
کامپایل شرطی با #ifdef و #ifndef
کامپایل شرطی یعنی بخش هایی را فقط وقتی بسازیم که ماکرو تعریف شده باشد. برای خاموش و روشن کردن پیام های دیباگ عالی است.
#include <stdio.h>
#define DEBUG
int main() {
#ifdef DEBUG
printf("Debug mode is ON\n");
#endif
return 0;
}
گام های عملی
- هدرها را با #include اضافه کن.
- برای ثابت ها از #define استفاده کن.
- برای میان بُر محاسبات، ماکرو پارامتری بساز.
- با #ifdef پیام های دیباگ را کنترل کن.
نکته: برای اعداد تصادفی به اعداد تصادفی سر بزن. همچنین سازماندهی کد را در سازماندهی کد ادامه بده.
جمع بندی سریع
- ماکروها قبلِ کامپایل جایگزین می شوند.
- #define برای مقدار و کد کوتاه است.
- پرانتز زیاد، خطاهای ماکرو را کم می کند.
- #ifdef برای ساخت شرطی بخش هاست.