فهرست سرفصل‌های C
خانه (Home) مقدمه (Intro) شروع کار (Get Started) سینتکس (Syntax) دستورات (Statements) خروجی متن (Print Text) خط های جدید (New Lines) کامنت ها (Comments) ساخت متغیرها (Create Variables) مشخص کننده های فرمت (Format Specifiers) تغییر مقدارها (Change Values) چند متغیر (Multiple Variables) نام گذاری متغیرها (Variable Names) نمونه واقعی متغیرها (Real-Life Examples) انواع داده (Data Types) کاراکترها (Characters) اعداد (Numbers) دقت اعشاری (Decimal Precision) حجم حافظه (Memory Size) مثال واقعی داده ها (Real-Life Example) تبدیل نوع (Type Conversion) انواع پیشرفته (Extended Types) ثابت ها (Constants) عملگرها (Operators) عملگرهای حسابی (Arithmetic) عملگرهای انتساب (Assignment) عملگرهای مقایسه (Comparison) عملگرهای منطقی (Logical) اولویت عملگرها (Precedence) بولین ها (Booleans) مثال واقعی بولین ها (Real-Life Examples) شرط ها – if (if) else else if نوشتار کوتاه if (Short Hand If) if تو در تو (Nested If) عملگرهای منطقی در شرط ها (Logical Operators) مثال واقعی شرط ها (Real-Life Examples) سوئیچ (Switch) حلقه while (While Loop) حلقه do-while (Do/While Loop) مثال واقعی while (Real-Life Examples) حلقه for (For Loop) حلقه های تو در تو (Nested Loops) مثال واقعی for (Real-Life Examples) دستور break/continue (Break/Continue) آرایه ها (Arrays) اندازه آرایه (Array Size) حلقه روی آرایه (Array Loops) مثال واقعی آرایه (Real-Life Example) آرایه چندبعدی (Multidimensional Arrays) رشته ها (Strings) کاراکترهای خاص (Special Characters) توابع رشته (String Functions) ورودی کاربر (User Input) آدرس حافظه (Memory Address) پوینترها (Pointers) پوینتر و آرایه ها (Pointers & Arrays) حساب پوینتر (Pointer Arithmetic) پوینتر به پوینتر (Pointer to Pointer) توابع (Functions) پارامترهای تابع (Function Parameters) حوزه متغیرها (Scope) اعلان تابع (Function Declaration) توابع ریاضی (Math Functions) توابع inline (Inline Functions) بازگشت (Recursion) پوینترهای تابع (Function Pointers) تابع callback (Callback Functions) ایجاد فایل (Create Files) نوشتن در فایل (Write To Files) خواندن فایل (Read Files) ساختارها (Structures) ساختار تو در تو (Nested Structures) ساختار و پوینترها (Structs & Pointers) یونیون ها (Unions) typedef پدینگ ساختار (Struct Padding) انوم ها (Enums) مدیریت حافظه (Memory Management) اختصاص حافظه (Allocate Memory) دسترسی به حافظه (Access Memory) تخصیص مجدد (Reallocate Memory) آزادسازی حافظه (Deallocate Memory) ساختارها و حافظه (Structs and Memory) مثال حافظه (Memory Example) خطاها (Errors) دیباگ (Debugging) مقدار NULL مدیریت خطا (Error Handling) اعتبارسنجی ورودی (Input Validation) تاریخ و زمان (Date) اعداد تصادفی (Random Numbers) ماکروها (Macros) سازماندهی کد (Organize Code) کلاس های ذخیره سازی (Storage Classes) عملگرهای بیتی (Bitwise Operators) اعداد ثابت عرض (Fixed-width Integers) پروژه ها (Projects) مرجع (Reference) کلمات کلیدی (Keywords) stdio.h stdlib.h string.h math.h ctype.h time.h مثال ها (Examples) مثال های واقعی (Real-Life Examples) تمرین ها (Exercises) آزمون (Quiz) کامپایلر آنلاین (Compiler) سرفصل دوره (Syllabus) برنامه مطالعه (Study Plan) گواهینامه (Certificate)
نتیجه‌ای برای جستجو یافت نشد.

سوئیچ (Switch)

اینجا «سوئیچ (Switch)» را یاد می گیری. «سوئیچ» یعنی انتخاب بین مسیرها. مثل منوی غذا در سلف مدرسه؛ عدد بشقاب را می گویی، همان گزینه سرو می شود.

بیانیه سوئیچ چیست؟

به جای چندین «if...else»، از «سوئیچ» استفاده کن. خواناتر می شود و مدیریت شاخه ها ساده تر است.

سینتکس (Syntax)

«عبارت (Expression)» فقط یک بار ارزیابی می شود. سپس با مقادیر «case»ها مقایسه می شود.

switch (expression) {
  case 1:
    /* code block */
    break;
  case 2:
    /* code block */
    break;
  default:
    /* code block */
}

مشاهده در ادیتور

مثال: عدد روز هفته

هر «case» یک نام روز چاپ می کند. «break» مانع ادامه بررسی می شود.

int day = 4;
switch (day) {
  case 1:
    printf("Monday");
    break;
  case 2:
    printf("Tuesday");
    break;
  case 3:
    printf("Wednesday");
    break;
  case 4:
    printf("Thursday");
    break;
  case 5:
    printf("Friday");
    break;
  case 6:
    printf("Saturday");
    break;
  case 7:
    printf("Sunday");
    break;
}

مشاهده در ادیتور

کلیدواژه break

«break» از بلوک «سوئیچ» خارج می شود. بنابراین، آزمون سایر «case»ها متوقف می شود.

نکته: استفاده درست از «break» سرعت و خوانایی را بهتر می کند. برای مرور موضوع «سوئیچ»، این لینک را ببین: سوئیچ.

کلیدواژه default

اگر هیچ «case»ی برابر نبود، «default» اجرا می شود. معمولاً در انتها می آید.

int day = 4;
switch (day) {
  case 6:
    printf("Today is Saturday");
    break;
  case 7:
    printf("Today is Sunday");
    break;
  default:
    printf("Looking forward to the Weekend");
}

مشاهده در ادیتور

گام های عملی

  1. یک «expression» ساده انتخاب کن.
  2. برای هر گزینه، یک «case» بنویس.
  3. پس از هر کار، «break» بگذار.
  4. در پایان، «default» را برای حالت های دیگر بنویس.

نکته: اگر شاخه ها خیلی زیاد نیست، می توانی از مثال های شرط کمک بگیری. برای تکرارها، به حلقه while سر بزن.

جمع بندی سریع

  • سوئیچ یعنی انتخاب ساده بین شاخه ها.
  • هر «case» با «break» تمام می شود.
  • «default» پوشش حالت های دیگر است.
  • برای خوانایی، شاخه ها را کوتاه نگه دار.