فهرست سرفصل‌های C
خانه (Home) مقدمه (Intro) شروع کار (Get Started) سینتکس (Syntax) دستورات (Statements) خروجی متن (Print Text) خط های جدید (New Lines) کامنت ها (Comments) ساخت متغیرها (Create Variables) مشخص کننده های فرمت (Format Specifiers) تغییر مقدارها (Change Values) چند متغیر (Multiple Variables) نام گذاری متغیرها (Variable Names) نمونه واقعی متغیرها (Real-Life Examples) انواع داده (Data Types) کاراکترها (Characters) اعداد (Numbers) دقت اعشاری (Decimal Precision) حجم حافظه (Memory Size) مثال واقعی داده ها (Real-Life Example) تبدیل نوع (Type Conversion) انواع پیشرفته (Extended Types) ثابت ها (Constants) عملگرها (Operators) عملگرهای حسابی (Arithmetic) عملگرهای انتساب (Assignment) عملگرهای مقایسه (Comparison) عملگرهای منطقی (Logical) اولویت عملگرها (Precedence) بولین ها (Booleans) مثال واقعی بولین ها (Real-Life Examples) شرط ها – if (if) else else if نوشتار کوتاه if (Short Hand If) if تو در تو (Nested If) عملگرهای منطقی در شرط ها (Logical Operators) مثال واقعی شرط ها (Real-Life Examples) سوئیچ (Switch) حلقه while (While Loop) حلقه do-while (Do/While Loop) مثال واقعی while (Real-Life Examples) حلقه for (For Loop) حلقه های تو در تو (Nested Loops) مثال واقعی for (Real-Life Examples) دستور break/continue (Break/Continue) آرایه ها (Arrays) اندازه آرایه (Array Size) حلقه روی آرایه (Array Loops) مثال واقعی آرایه (Real-Life Example) آرایه چندبعدی (Multidimensional Arrays) رشته ها (Strings) کاراکترهای خاص (Special Characters) توابع رشته (String Functions) ورودی کاربر (User Input) آدرس حافظه (Memory Address) پوینترها (Pointers) پوینتر و آرایه ها (Pointers & Arrays) حساب پوینتر (Pointer Arithmetic) پوینتر به پوینتر (Pointer to Pointer) توابع (Functions) پارامترهای تابع (Function Parameters) حوزه متغیرها (Scope) اعلان تابع (Function Declaration) توابع ریاضی (Math Functions) توابع inline (Inline Functions) بازگشت (Recursion) پوینترهای تابع (Function Pointers) تابع callback (Callback Functions) ایجاد فایل (Create Files) نوشتن در فایل (Write To Files) خواندن فایل (Read Files) ساختارها (Structures) ساختار تو در تو (Nested Structures) ساختار و پوینترها (Structs & Pointers) یونیون ها (Unions) typedef پدینگ ساختار (Struct Padding) انوم ها (Enums) مدیریت حافظه (Memory Management) اختصاص حافظه (Allocate Memory) دسترسی به حافظه (Access Memory) تخصیص مجدد (Reallocate Memory) آزادسازی حافظه (Deallocate Memory) ساختارها و حافظه (Structs and Memory) مثال حافظه (Memory Example) خطاها (Errors) دیباگ (Debugging) مقدار NULL مدیریت خطا (Error Handling) اعتبارسنجی ورودی (Input Validation) تاریخ و زمان (Date) اعداد تصادفی (Random Numbers) ماکروها (Macros) سازماندهی کد (Organize Code) کلاس های ذخیره سازی (Storage Classes) عملگرهای بیتی (Bitwise Operators) اعداد ثابت عرض (Fixed-width Integers) پروژه ها (Projects) مرجع (Reference) کلمات کلیدی (Keywords) stdio.h stdlib.h string.h math.h ctype.h time.h مثال ها (Examples) مثال های واقعی (Real-Life Examples) تمرین ها (Exercises) آزمون (Quiz) کامپایلر آنلاین (Compiler) سرفصل دوره (Syllabus) برنامه مطالعه (Study Plan) گواهینامه (Certificate)
نتیجه‌ای برای جستجو یافت نشد.
C

C — حوزه متغیرها (Scope)

آخرین بروزرسانی: 1404/08/14

حوزه متغیرها (Scope)

«حوزه متغیرها (Scope)» یعنی هر متغیر (Variable) کجا قابل دسترسی است. در C، متغیر فقط در ناحیه ساخته شدنش دیده می شود. مثل کلاس های مدرسه؛ هر کلاس قوانین خودش را دارد. این قانون، کد را منظم و قابل فهم می کند.

تعریف ساده اسکوپ

در C، متغیر خارج از محدوده خودش دیده نمی شود. این محدوده را «اسکوپ (Scope)» می نامیم.

حوزه محلی (Local Scope)

متغیر داخل تابع، «محلی» است. فقط همان جا استفاده می شود.

void myFunction() {
  int x = 5;
  printf("%d", x);
}

int main() {
  myFunction();
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

خارج از تابع، این متغیر وجود ندارد. تلاش برای دسترسی، خطا می دهد.

void myFunction() {
  int x = 5;
}

int main() {
  myFunction();
  printf("%d", x);
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

حوزه سراسری (Global Scope)

متغیر بیرون از توابع، «سراسری» است. همه جا دیده می شود.

int x = 5;

void myFunction() {
  printf("%d", x);
}

int main() {
  myFunction();
  printf("%d", x);
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

اگر نام یکسان بدهی، دو متغیر جدا داریم؛ محلی و سراسری.

int x = 5;

void myFunction() {
  int x = 22;
  printf("%d\n", x);
}

int main() {
  myFunction();
  printf("%d\n", x);
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

هشدار: نام یکسان گیج کننده است. بهتر است از نام های روشن استفاده شود.

دقت کن؛ هر تابع می تواند متغیر سراسری را تغییر دهد.

int x = 5;

void myFunction() {
  printf("%d\n", ++x);
}

int main() {
  myFunction();
  printf("%d\n", x);
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

گام های عملی

  1. نیازت را مشخص کن؛ محلی یا سراسری.
  2. متغیر را در جای درست تعریف کن.
  3. نام های واضح بگذار تا اشتباه نشود.

نکته: برای مرور «پارامترها»، به پارامترهای تابع برو. اگر می خواهی درباره اعلان توابع بخوانی، صفحه اعلان توابع مفید است. همچنین، برای تمرین بیشترِ «حوزه متغیرها»، همین صفحه حوزه متغیرها را نگه دار.

جمع بندی سریع

  • محلی، فقط داخل همان تابع است.
  • سراسری، در همه توابع دیده می شود.
  • نام تکراری، دو متغیر جدا می سازد.
  • تغییر سراسری، همه جا اثر دارد.
  • نام ها را روشن و دقیق بگذار.