فهرست سرفصل‌های C
خانه (Home) مقدمه (Intro) شروع کار (Get Started) سینتکس (Syntax) دستورات (Statements) خروجی متن (Print Text) خط های جدید (New Lines) کامنت ها (Comments) ساخت متغیرها (Create Variables) مشخص کننده های فرمت (Format Specifiers) تغییر مقدارها (Change Values) چند متغیر (Multiple Variables) نام گذاری متغیرها (Variable Names) نمونه واقعی متغیرها (Real-Life Examples) انواع داده (Data Types) کاراکترها (Characters) اعداد (Numbers) دقت اعشاری (Decimal Precision) حجم حافظه (Memory Size) مثال واقعی داده ها (Real-Life Example) تبدیل نوع (Type Conversion) انواع پیشرفته (Extended Types) ثابت ها (Constants) عملگرها (Operators) عملگرهای حسابی (Arithmetic) عملگرهای انتساب (Assignment) عملگرهای مقایسه (Comparison) عملگرهای منطقی (Logical) اولویت عملگرها (Precedence) بولین ها (Booleans) مثال واقعی بولین ها (Real-Life Examples) شرط ها – if (if) else else if نوشتار کوتاه if (Short Hand If) if تو در تو (Nested If) عملگرهای منطقی در شرط ها (Logical Operators) مثال واقعی شرط ها (Real-Life Examples) سوئیچ (Switch) حلقه while (While Loop) حلقه do-while (Do/While Loop) مثال واقعی while (Real-Life Examples) حلقه for (For Loop) حلقه های تو در تو (Nested Loops) مثال واقعی for (Real-Life Examples) دستور break/continue (Break/Continue) آرایه ها (Arrays) اندازه آرایه (Array Size) حلقه روی آرایه (Array Loops) مثال واقعی آرایه (Real-Life Example) آرایه چندبعدی (Multidimensional Arrays) رشته ها (Strings) کاراکترهای خاص (Special Characters) توابع رشته (String Functions) ورودی کاربر (User Input) آدرس حافظه (Memory Address) پوینترها (Pointers) پوینتر و آرایه ها (Pointers & Arrays) حساب پوینتر (Pointer Arithmetic) پوینتر به پوینتر (Pointer to Pointer) توابع (Functions) پارامترهای تابع (Function Parameters) حوزه متغیرها (Scope) اعلان تابع (Function Declaration) توابع ریاضی (Math Functions) توابع inline (Inline Functions) بازگشت (Recursion) پوینترهای تابع (Function Pointers) تابع callback (Callback Functions) ایجاد فایل (Create Files) نوشتن در فایل (Write To Files) خواندن فایل (Read Files) ساختارها (Structures) ساختار تو در تو (Nested Structures) ساختار و پوینترها (Structs & Pointers) یونیون ها (Unions) typedef پدینگ ساختار (Struct Padding) انوم ها (Enums) مدیریت حافظه (Memory Management) اختصاص حافظه (Allocate Memory) دسترسی به حافظه (Access Memory) تخصیص مجدد (Reallocate Memory) آزادسازی حافظه (Deallocate Memory) ساختارها و حافظه (Structs and Memory) مثال حافظه (Memory Example) خطاها (Errors) دیباگ (Debugging) مقدار NULL مدیریت خطا (Error Handling) اعتبارسنجی ورودی (Input Validation) تاریخ و زمان (Date) اعداد تصادفی (Random Numbers) ماکروها (Macros) سازماندهی کد (Organize Code) کلاس های ذخیره سازی (Storage Classes) عملگرهای بیتی (Bitwise Operators) اعداد ثابت عرض (Fixed-width Integers) پروژه ها (Projects) مرجع (Reference) کلمات کلیدی (Keywords) stdio.h stdlib.h string.h math.h ctype.h time.h مثال ها (Examples) مثال های واقعی (Real-Life Examples) تمرین ها (Exercises) آزمون (Quiz) کامپایلر آنلاین (Compiler) سرفصل دوره (Syllabus) برنامه مطالعه (Study Plan) گواهینامه (Certificate)
نتیجه‌ای برای جستجو یافت نشد.
C

C — آزادسازی حافظه (Deallocate Memory)

آخرین بروزرسانی: 1404/08/14

آزادسازی حافظه (Deallocate Memory)

وقتی دیگر به حافظه نیاز نداری، باید آن را آزاد کنی. «آزادسازی حافظه (Deallocation)» یعنی برگرداندن آن فضا به سیستم. حافظه پویا تا آزاد نشود، رزروشده می ماند.

آزادسازی با free()

تابع free() یک «اشاره گر (Pointer)» می گیرد و همان حافظه را آزاد می کند. سپس می توانی اشاره گر را NULL کنی تا اشتباهی استفاده نشود.

#include <stdlib.h>

int *ptr;
ptr = malloc(sizeof(*ptr));
free(ptr);
ptr = NULL;

مشاهده در ادیتور

نمونه کامل با بررسی خطا

اگر حافظه نرسد، malloc مقدار NULL می دهد. پس اول بررسی کن، بعد استفاده کن، و در پایان آزاد کن.

#include <stdlib.h>
#include <stdio.h>

int main() {
  int *ptr = NULL;
  ptr = malloc(sizeof(*ptr));
  if (ptr == NULL) {
    printf("Unable to allocate memory\n");
    return 1;
  }
  *ptr = 20;
  printf("Integer value: %d\n", *ptr);
  free(ptr);
  ptr = NULL;
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

نشت حافظه (Memory Leak)

نشت حافظه یعنی حافظه گرفته شده ولی هرگز آزاد نشده است. اگر داخل حلقه رخ دهد، سیستم کُند می شود. دلیل رایج، گم شدن اشاره گر است.

مثال 1: اشاره گر بازنویسی می شود

اینجا آدرس حافظه پویا گم می شود؛ چون اشاره گر جای دیگری را نشان می دهد.

#include <stdlib.h>

int x = 5;
int *ptr;
ptr = calloc(2, sizeof(*ptr));
ptr = &x;

مشاهده در ادیتور

مثال 2: اشاره گر فقط داخل تابع است

پس از پایان تابع، دیگر دسترسی به آن حافظه نداری. باید قبل از خروج، آزاد شود.

#include <stdlib.h>
#include <stdio.h>

void myFunction() {
  int *ptr;
  ptr = malloc(sizeof(*ptr));
  /* بهتر است اینجا free(ptr) صدا زده شود */
}

int main() {
  myFunction();
  printf("The function has ended");
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

مثال 3: شکست در realloc و از دست رفتن آدرس

اگر realloc شکست بخورد و مستقیم در همان متغیر بریزی، آدرس قبلی گم می شود.

#include <stdlib.h>

int *ptr;
ptr = malloc(sizeof(*ptr));
ptr = realloc(ptr, 2 * sizeof(*ptr));

مشاهده در ادیتور

هشدار: برای جلوگیری از این مشکل، نتیجه realloc را در یک متغیر موقت بریز. سپس اگر NULL نبود، جابه جا کن.

گام های عملی

  1. پس از پایان کار، free(pointer) را صدا بزن.
  2. بلافاصله اشاره گر را NULL کن.
  3. از بازنویسی اشاره گر بدون free خودداری کن.
  4. در realloc از متغیر موقت استفاده کن.

نکته: برای ادامه مباحث، صفحه تخصیص مجدد حافظه و مرجع کلی مدیریت حافظه را ببین. همچنین مباحث اختصاص حافظه و دسترسی به حافظه مکمل هستند.

جمع بندی سریع

  • همیشه پس از استفاده، free را صدا بزن.
  • اشاره گر آزادشده را NULL کن.
  • از نشت حافظه در حلقه ها جلوگیری کن.
  • در realloc آدرس قبلی را نسوزان.