فهرست سرفصل‌های C
خانه (Home) مقدمه (Intro) شروع کار (Get Started) سینتکس (Syntax) دستورات (Statements) خروجی متن (Print Text) خط های جدید (New Lines) کامنت ها (Comments) ساخت متغیرها (Create Variables) مشخص کننده های فرمت (Format Specifiers) تغییر مقدارها (Change Values) چند متغیر (Multiple Variables) نام گذاری متغیرها (Variable Names) نمونه واقعی متغیرها (Real-Life Examples) انواع داده (Data Types) کاراکترها (Characters) اعداد (Numbers) دقت اعشاری (Decimal Precision) حجم حافظه (Memory Size) مثال واقعی داده ها (Real-Life Example) تبدیل نوع (Type Conversion) انواع پیشرفته (Extended Types) ثابت ها (Constants) عملگرها (Operators) عملگرهای حسابی (Arithmetic) عملگرهای انتساب (Assignment) عملگرهای مقایسه (Comparison) عملگرهای منطقی (Logical) اولویت عملگرها (Precedence) بولین ها (Booleans) مثال واقعی بولین ها (Real-Life Examples) شرط ها – if (if) else else if نوشتار کوتاه if (Short Hand If) if تو در تو (Nested If) عملگرهای منطقی در شرط ها (Logical Operators) مثال واقعی شرط ها (Real-Life Examples) سوئیچ (Switch) حلقه while (While Loop) حلقه do-while (Do/While Loop) مثال واقعی while (Real-Life Examples) حلقه for (For Loop) حلقه های تو در تو (Nested Loops) مثال واقعی for (Real-Life Examples) دستور break/continue (Break/Continue) آرایه ها (Arrays) اندازه آرایه (Array Size) حلقه روی آرایه (Array Loops) مثال واقعی آرایه (Real-Life Example) آرایه چندبعدی (Multidimensional Arrays) رشته ها (Strings) کاراکترهای خاص (Special Characters) توابع رشته (String Functions) ورودی کاربر (User Input) آدرس حافظه (Memory Address) پوینترها (Pointers) پوینتر و آرایه ها (Pointers & Arrays) حساب پوینتر (Pointer Arithmetic) پوینتر به پوینتر (Pointer to Pointer) توابع (Functions) پارامترهای تابع (Function Parameters) حوزه متغیرها (Scope) اعلان تابع (Function Declaration) توابع ریاضی (Math Functions) توابع inline (Inline Functions) بازگشت (Recursion) پوینترهای تابع (Function Pointers) تابع callback (Callback Functions) ایجاد فایل (Create Files) نوشتن در فایل (Write To Files) خواندن فایل (Read Files) ساختارها (Structures) ساختار تو در تو (Nested Structures) ساختار و پوینترها (Structs & Pointers) یونیون ها (Unions) typedef پدینگ ساختار (Struct Padding) انوم ها (Enums) مدیریت حافظه (Memory Management) اختصاص حافظه (Allocate Memory) دسترسی به حافظه (Access Memory) تخصیص مجدد (Reallocate Memory) آزادسازی حافظه (Deallocate Memory) ساختارها و حافظه (Structs and Memory) مثال حافظه (Memory Example) خطاها (Errors) دیباگ (Debugging) مقدار NULL مدیریت خطا (Error Handling) اعتبارسنجی ورودی (Input Validation) تاریخ و زمان (Date) اعداد تصادفی (Random Numbers) ماکروها (Macros) سازماندهی کد (Organize Code) کلاس های ذخیره سازی (Storage Classes) عملگرهای بیتی (Bitwise Operators) اعداد ثابت عرض (Fixed-width Integers) پروژه ها (Projects) مرجع (Reference) کلمات کلیدی (Keywords) stdio.h stdlib.h string.h math.h ctype.h time.h مثال ها (Examples) مثال های واقعی (Real-Life Examples) تمرین ها (Exercises) آزمون (Quiz) کامپایلر آنلاین (Compiler) سرفصل دوره (Syllabus) برنامه مطالعه (Study Plan) گواهینامه (Certificate)
نتیجه‌ای برای جستجو یافت نشد.
C

C — اعلان تابع (Function Declaration)

آخرین بروزرسانی: 1404/08/14

اعلان تابع (Function Declaration)

«اعلان تابع (Function Declaration)» یعنی معرفی اسم تابع، نوع بازگشت، و پارامترها. «تعریف تابع (Function Definition)» یعنی بدنه کد. مثل مدرسه؛ اول معرفی معلم، بعد شروع کلاس.

اعلان و تعریف؛ فرقشان چیست؟

اعلان، فقط قرارداد تابع است. تعریف، اجرای واقعی کد است.

void myFunction() {
  printf("I just got executed!");
}

int main() {
  myFunction();
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

جدا کردن اعلان و تعریف

برای نظم بهتر، اعلان را بالا بگذار. تعریف را پایین بگذار.

void myFunction();

int main() {
  myFunction();
  return 0;
}

void myFunction() {
  printf("I just got executed!");
}

مشاهده در ادیتور

نکته: لینک اعلان تابع را بوکمارک کن تا همیشه دمِ دست باشد.

اعلان با پارامتر و بازگشت

تابع می تواند ورودی بگیرد و خروجی بدهد. مثل ماشین حساب.

int myFunction(int x, int y) {
  return x + y;
}

int main() {
  int result = myFunction(5, 3);
  printf("Result is = %d", result);
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

حالا نسخه مرتب تر با اعلان جدا:

int myFunction(int x, int y);

int main() {
  int result = myFunction(5, 3);
  printf("Result is = %d", result);
  return 0;
}

int myFunction(int x, int y) {
  return x + y;
}

مشاهده در ادیتور

تابع ها همدیگر را صدا می زنند

اول اعلان کن، بعد هرکدام دیگری را صدا بزند.

void myFunction();
void myOtherFunction();

int main() {
  myFunction();
  return 0;
}

void myFunction() {
  printf("Some text in myFunction\n");
  myOtherFunction();
}

void myOtherFunction() {
  printf("Hey! Some text in myOtherFunction\n");
}

مشاهده در ادیتور

گام های عملی

  1. نیاز تابع را مشخص کن؛ ورودی و خروجی.
  2. اعلان را بالای main() بنویس.
  3. تعریف را پایین تر کامل کن و تست بگیر.

نکته: برای مرور «حوزه»، صفحه حوزه متغیرها را ببین. برای ورودی ها، به پارامترهای تابع سر بزن. برای خود مفهوم تابع، صفحه توابع عالی است.

جمع بندی سریع

  • اعلان = قرارداد تابع.
  • تعریف = بدنه و اجرا.
  • جدا کردنشان، کد را خواناتر می کند.
  • اول اعلان، بعد فراخوانی.
  • پارامتر و بازگشت را شفاف بنویس.