فهرست سرفصل‌های ++C
خانه (HOME) مقدمه (Intro) شروع کار (Get Started) نحوه نگارش (Syntax) دستورات (Statements) چاپ متن (Print Text) چاپ اعداد (Print Numbers) خط های جدید (New Lines) کامنت ها (Comments) اعلان متغیرها (Declare Variables) متغیرهای متعدد (Multiple Variables) شناسه ها (Identifiers) ثابت ها (Constants) نمونه های دنیای واقعی (Real-Life Examples) ورودی کاربر (User Input) انواع داده پایه (Basic Data Types) اعداد (Numbers) بولی ها (Booleans) کاراکترها (Characters) رشته ها (Strings) کلیدواژه auto (The auto Keyword) نمونه عملی (Real-Life Example) عملگرها (Operators) حسابی (Arithmetic) انتساب (Assignment) مقایسه (Comparison) منطقی (Logical) اولویت (Precedence) مقدمه رشته ها (Strings Intro) به هم چسباندن (Concatenation) اعداد و رشته ها (Numbers and Strings) طول رشته (String Length) دسترسی به رشته ها (Access Strings) کاراکترهای ویژه (Special Characters) ورودی کاربرِ رشته ها (User Input Strings) حذف فضای نام (Omitting Namespace) رشته های سبک C (C-Style Strings) ریاضی (Math) مقادیر بولی (Boolean Values) عبارات بولی (Boolean Expressions) نمونه عملی (Real-Life Example) شرط ها If...Else (If...Else) else (else) else if (else if) اگر کوتاه (Short hand if..else) تودر تو (Nested if) عملگرهای منطقی (Logical Operators) سوییچ (Switch) حلقه While (While Loop) حلقه Do/While (Do/While Loop) نمونه های عملی (Real-Life Examples) حلقه For (For Loop) حلقه های تو در تو (Nested Loops) حلقه foreach (The foreach Loop) نمونه های عملی (Real-Life Examples) شکستن/ادامه (Break/Continue) آرایه ها (Arrays) آرایه ها و حلقه ها (Arrays and Loops) حذف اندازه آرایه (Omit Array Size) گرفتن اندازه آرایه (Get Array Size) نمونه عملی (Real-Life Example) آرایه های چندبعدی (Multidimensional Arrays) ساختارها (Structures) گزاره شمار/Enums (Enums) ارجاع ها (References) ساخت ارجاع (Create References) آدرس حافظه (Memory Address) اشاره گرها (Pointers) ایجاد اشاره گر (Create Pointers) ارجاع زدایی (Dereferencing) تغییر اشاره گرها (Modify Pointers) مدیریت حافظه (Memory Management) new و delete (new and delete) توابع (Functions) پارامترهای تابع (Function Parameters) پارامتر/آرگومان ها (Parameters/Arguments) پارامتر پیش فرض (Default Parameter) پارامترهای متعدد (Multiple Parameters) مقادیر بازگشتی (Return Values) ارسال با ارجاع (Pass By Reference) ارسال آرایه ها (Pass Arrays) ارسال ساختارها (Pass Structures) نمونه عملی (Real-Life Example) بارگذاری هم نام (Function Overloading) بازگشت/بازگشتی (Recursion) لامبدا (Lambda) برنامه نویسی شی گرا OOP (OOP) کلاس ها/اشیاء (Classes/Objects) متدهای کلاس (Class Methods) سازنده ها (Constructors) سازنده سربار (Constructor Overloading) مشخصه های دسترسی (Access Specifiers) کپسوله سازی (Encapsulation) توابع دوست (Friend Functions) ارث بری (Inheritance) ارث بری چندسطحی (Multilevel Inheritance) ارث بری چندگانه (Multiple Inheritance) مشخصه های دسترسی در ارث بری (Access Specifiers) چندریختی (Polymorphism) توابع مجازی (Virtual Functions) قالب ها (Templates) فایل ها (Files) تاریخ (Date) اشکال زدایی (Debugging) استثناها (Exceptions) اعتبارسنجی ورودی (Input Validation) ساختارهای داده و STL (Data Structures & STL) وکتورها (Vectors) لیست (List) پشته ها (Stacks) صف ها (Queues) دک (Deque) مجموعه ها (Sets) نقشه ها (Maps) الگوریتم ها (Algorithms) فضای نام ها (Namespaces) پروژه ها (Projects) جمع دو عدد (Add Two Numbers) اعداد تصادفی (Random Numbers)
نتیجه‌ای برای جستجو یافت نشد.
تصویر زبان برنامه نویسی ++C

++C — انواع داده پایه (Basic Data Types)

آخرین بروزرسانی: 1404/08/04

انواع داده پایه (Basic Data Types)

اینجا با «انواع داده پایه» در C++ آشنا می شویم. «نوع داده (Data Type)» قالب ذخیره سازی اطلاعات است. یعنی مشخص می کند چه چیزی و چند بایت نگه می داریم.

انواع داده پایه در C++

هر متغیر (Variable) باید نوع مشخص داشته باشد. نوع، اندازه و شکل داده را تعیین می کند.

  • bool؛ 1 بایت؛ فقط true یا false.
  • char؛ 1 بایت؛ یک کاراکتر مثل 'D'.
  • int؛ 2 یا 4 بایت؛ عدد صحیح.
  • float؛ 4 بایت؛ اعشاری با حدود 6–7 رقم.
  • double؛ 8 بایت؛ اعشاری با حدود 15 رقم.

نکته: اندازه ها ممکن است بین رایانه ها فرق کنند. جدول بالا راهنمای کلی است.

نمونه کد انواع داده پایه

چند متغیر با نوع های مختلف می سازیم. هر کدام برای کاری مناسب است.

#include <iostream>
#include <string>
using namespace std;

int main() {
  int myNum = 5;
  float myFloatNum = 5.99;
  double myDoubleNum = 9.98;
  char myLetter = 'D';
  bool myBoolean = true;
  string myText = "Hello";
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

گام های عملی

  1. تصمیم بگیر چه داده ای لازم داری.
  2. نوع مناسب را انتخاب کن.
  3. متغیر بساز و مقداردهی کن.

مطالب مرتبط: متغیرها، ورودی کاربر، و لینک داخلی با کلمه کلیدی: انواع داده پایه.

جمع بندی سریع

  • هر متغیر، یک نوع دارد.
  • int برای عددهای بدون اعشار است.
  • float و double اعشاری اند.
  • char یک کاراکتر نگه می دارد.
  • bool فقط درست یا نادرست است.