فهرست سرفصل‌های ++C
خانه (HOME) مقدمه (Intro) شروع کار (Get Started) نحوه نگارش (Syntax) دستورات (Statements) چاپ متن (Print Text) چاپ اعداد (Print Numbers) خط های جدید (New Lines) کامنت ها (Comments) اعلان متغیرها (Declare Variables) متغیرهای متعدد (Multiple Variables) شناسه ها (Identifiers) ثابت ها (Constants) نمونه های دنیای واقعی (Real-Life Examples) ورودی کاربر (User Input) انواع داده پایه (Basic Data Types) اعداد (Numbers) بولی ها (Booleans) کاراکترها (Characters) رشته ها (Strings) کلیدواژه auto (The auto Keyword) نمونه عملی (Real-Life Example) عملگرها (Operators) حسابی (Arithmetic) انتساب (Assignment) مقایسه (Comparison) منطقی (Logical) اولویت (Precedence) مقدمه رشته ها (Strings Intro) به هم چسباندن (Concatenation) اعداد و رشته ها (Numbers and Strings) طول رشته (String Length) دسترسی به رشته ها (Access Strings) کاراکترهای ویژه (Special Characters) ورودی کاربرِ رشته ها (User Input Strings) حذف فضای نام (Omitting Namespace) رشته های سبک C (C-Style Strings) ریاضی (Math) مقادیر بولی (Boolean Values) عبارات بولی (Boolean Expressions) نمونه عملی (Real-Life Example) شرط ها If...Else (If...Else) else (else) else if (else if) اگر کوتاه (Short hand if..else) تودر تو (Nested if) عملگرهای منطقی (Logical Operators) سوییچ (Switch) حلقه While (While Loop) حلقه Do/While (Do/While Loop) نمونه های عملی (Real-Life Examples) حلقه For (For Loop) حلقه های تو در تو (Nested Loops) حلقه foreach (The foreach Loop) نمونه های عملی (Real-Life Examples) شکستن/ادامه (Break/Continue) آرایه ها (Arrays) آرایه ها و حلقه ها (Arrays and Loops) حذف اندازه آرایه (Omit Array Size) گرفتن اندازه آرایه (Get Array Size) نمونه عملی (Real-Life Example) آرایه های چندبعدی (Multidimensional Arrays) ساختارها (Structures) گزاره شمار/Enums (Enums) ارجاع ها (References) ساخت ارجاع (Create References) آدرس حافظه (Memory Address) اشاره گرها (Pointers) ایجاد اشاره گر (Create Pointers) ارجاع زدایی (Dereferencing) تغییر اشاره گرها (Modify Pointers) مدیریت حافظه (Memory Management) new و delete (new and delete) توابع (Functions) پارامترهای تابع (Function Parameters) پارامتر/آرگومان ها (Parameters/Arguments) پارامتر پیش فرض (Default Parameter) پارامترهای متعدد (Multiple Parameters) مقادیر بازگشتی (Return Values) ارسال با ارجاع (Pass By Reference) ارسال آرایه ها (Pass Arrays) ارسال ساختارها (Pass Structures) نمونه عملی (Real-Life Example) بارگذاری هم نام (Function Overloading) بازگشت/بازگشتی (Recursion) لامبدا (Lambda) برنامه نویسی شی گرا OOP (OOP) کلاس ها/اشیاء (Classes/Objects) متدهای کلاس (Class Methods) سازنده ها (Constructors) سازنده سربار (Constructor Overloading) مشخصه های دسترسی (Access Specifiers) کپسوله سازی (Encapsulation) توابع دوست (Friend Functions) ارث بری (Inheritance) ارث بری چندسطحی (Multilevel Inheritance) ارث بری چندگانه (Multiple Inheritance) مشخصه های دسترسی در ارث بری (Access Specifiers) چندریختی (Polymorphism) توابع مجازی (Virtual Functions) قالب ها (Templates) فایل ها (Files) تاریخ (Date) اشکال زدایی (Debugging) استثناها (Exceptions) اعتبارسنجی ورودی (Input Validation) ساختارهای داده و STL (Data Structures & STL) وکتورها (Vectors) لیست (List) پشته ها (Stacks) صف ها (Queues) دک (Deque) مجموعه ها (Sets) نقشه ها (Maps) الگوریتم ها (Algorithms) فضای نام ها (Namespaces) پروژه ها (Projects) جمع دو عدد (Add Two Numbers) اعداد تصادفی (Random Numbers)
++C

++C — بارگذاری هم نام (Function Overloading)

آخرین بروزرسانی: 1404/08/04

بارگذاری هم نام (Function Overloading)

گاهی یک کار شبیه داریم؛ اما ورودی ها فرق دارند. «بارگذاری هم نام (Function Overloading)» یعنی چند تابع هم نام، با پارامترهای متفاوت. مثل معلمی که ریاضیِ هفتم و هشتم را تدریس می کند.

بارگذاری هم نام چیست؟

در بارگذاری هم نام، نام یکی است. اما تعداد یا نوع پارامتر فرق دارد. بنابراین فراخوانی مناسب، خودکار انتخاب می شود.

بدون بارگذاری هم نام

اینجا برای جمع عددهای مختلف، مجبوریم دو نام جدا بسازیم.

کد نمونه بدون بارگذاری

int plusFuncInt(int x, int y) {
  return x + y;
}

double plusFuncDouble(double x, double y) {
  return x + y;
}

int main() {
  int myNum1 = plusFuncInt(8, 5);
  double myNum2 = plusFuncDouble(4.3, 6.26);
  cout << "Int: " << myNum1 << "\n";
  cout << "Double: " << myNum2;
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

نکته: منطق یکی است؛ اما اسم ها زیاد شدند. بنابراین مدیریت سخت می شود.

استفاده از بارگذاری هم نام

حالا همان کار را با یک نام انجام می دهیم. ورودی، نوع را مشخص می کند.

کد نمونه با دو نوع متفاوت

int plusFunc(int x, int y) {
  return x + y;
}

double plusFunc(double x, double y) {
  return x + y;
}

int main() {
  int myNum1 = plusFunc(8, 5);
  double myNum2 = plusFunc(4.3, 6.26);
  cout << "Int: " << myNum1 << "\n";
  cout << "Double: " << myNum2;
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

هشدار: فقط نوع یا تعداد پارامتر باید متفاوت باشد. بنابراین امضای توابع یکتا می ماند.

بارگذاری با تعداد پارامترها

می توانیم با یک، دو، یا سه ورودی هم نام باشیم. سپس کامپایلر مورد درست را انتخاب می کند.

کد نمونه با تعداد متفاوت

int plusFunc(int x, int y) {
  return x + y;
}

int plusFunc(int x, int y, int z) {
  return x + y + z;
}

int main() {
  int result1 = plusFunc(3, 7);
  int result2 = plusFunc(1, 2, 3);
  cout << "Sum of 2 numbers: " << result1 << "\n";
  cout << "Sum of 3 numbers: " << result2;
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

گام های عملی

  1. اول، نام تابع مشترک انتخاب کن.
  2. سپس، نسخه ها با نوع/تعداد متفاوت بساز.
  3. بعد، تابع را با ورودی های مختلف فراخوانی کن.

مطالعه بیشتر

منبع: Function Overloading.

برای تمرین، به نمونه عملی سر بزن. همچنین بخش مقادیر بازگشتی را ببین. و برای مرور، به بارگذاری هم نام برگرد.

جمع بندی سریع

  • نام یکسان، امضای متفاوت لازم است.
  • نوع یا تعداد پارامتر را تغییر بده.
  • کد خواناتر و کوتاه تر می شود.
  • انتخاب نسخه، خودکار انجام می شود.