فهرست سرفصل‌های ++C
خانه (HOME) مقدمه (Intro) شروع کار (Get Started) نحوه نگارش (Syntax) دستورات (Statements) چاپ متن (Print Text) چاپ اعداد (Print Numbers) خط های جدید (New Lines) کامنت ها (Comments) اعلان متغیرها (Declare Variables) متغیرهای متعدد (Multiple Variables) شناسه ها (Identifiers) ثابت ها (Constants) نمونه های دنیای واقعی (Real-Life Examples) ورودی کاربر (User Input) انواع داده پایه (Basic Data Types) اعداد (Numbers) بولی ها (Booleans) کاراکترها (Characters) رشته ها (Strings) کلیدواژه auto (The auto Keyword) نمونه عملی (Real-Life Example) عملگرها (Operators) حسابی (Arithmetic) انتساب (Assignment) مقایسه (Comparison) منطقی (Logical) اولویت (Precedence) مقدمه رشته ها (Strings Intro) به هم چسباندن (Concatenation) اعداد و رشته ها (Numbers and Strings) طول رشته (String Length) دسترسی به رشته ها (Access Strings) کاراکترهای ویژه (Special Characters) ورودی کاربرِ رشته ها (User Input Strings) حذف فضای نام (Omitting Namespace) رشته های سبک C (C-Style Strings) ریاضی (Math) مقادیر بولی (Boolean Values) عبارات بولی (Boolean Expressions) نمونه عملی (Real-Life Example) شرط ها If...Else (If...Else) else (else) else if (else if) اگر کوتاه (Short hand if..else) تودر تو (Nested if) عملگرهای منطقی (Logical Operators) سوییچ (Switch) حلقه While (While Loop) حلقه Do/While (Do/While Loop) نمونه های عملی (Real-Life Examples) حلقه For (For Loop) حلقه های تو در تو (Nested Loops) حلقه foreach (The foreach Loop) نمونه های عملی (Real-Life Examples) شکستن/ادامه (Break/Continue) آرایه ها (Arrays) آرایه ها و حلقه ها (Arrays and Loops) حذف اندازه آرایه (Omit Array Size) گرفتن اندازه آرایه (Get Array Size) نمونه عملی (Real-Life Example) آرایه های چندبعدی (Multidimensional Arrays) ساختارها (Structures) گزاره شمار/Enums (Enums) ارجاع ها (References) ساخت ارجاع (Create References) آدرس حافظه (Memory Address) اشاره گرها (Pointers) ایجاد اشاره گر (Create Pointers) ارجاع زدایی (Dereferencing) تغییر اشاره گرها (Modify Pointers) مدیریت حافظه (Memory Management) new و delete (new and delete) توابع (Functions) پارامترهای تابع (Function Parameters) پارامتر/آرگومان ها (Parameters/Arguments) پارامتر پیش فرض (Default Parameter) پارامترهای متعدد (Multiple Parameters) مقادیر بازگشتی (Return Values) ارسال با ارجاع (Pass By Reference) ارسال آرایه ها (Pass Arrays) ارسال ساختارها (Pass Structures) نمونه عملی (Real-Life Example) بارگذاری هم نام (Function Overloading) بازگشت/بازگشتی (Recursion) لامبدا (Lambda) برنامه نویسی شی گرا OOP (OOP) کلاس ها/اشیاء (Classes/Objects) متدهای کلاس (Class Methods) سازنده ها (Constructors) سازنده سربار (Constructor Overloading) مشخصه های دسترسی (Access Specifiers) کپسوله سازی (Encapsulation) توابع دوست (Friend Functions) ارث بری (Inheritance) ارث بری چندسطحی (Multilevel Inheritance) ارث بری چندگانه (Multiple Inheritance) مشخصه های دسترسی در ارث بری (Access Specifiers) چندریختی (Polymorphism) توابع مجازی (Virtual Functions) قالب ها (Templates) فایل ها (Files) تاریخ (Date) اشکال زدایی (Debugging) استثناها (Exceptions) اعتبارسنجی ورودی (Input Validation) ساختارهای داده و STL (Data Structures & STL) وکتورها (Vectors) لیست (List) پشته ها (Stacks) صف ها (Queues) دک (Deque) مجموعه ها (Sets) نقشه ها (Maps) الگوریتم ها (Algorithms) فضای نام ها (Namespaces) پروژه ها (Projects) جمع دو عدد (Add Two Numbers) اعداد تصادفی (Random Numbers)
++C

++C — مشخصه های دسترسی در ارث بری (Access Specifiers)

آخرین بروزرسانی: 1404/08/04

مشخصه های دسترسی در ارث بری (Access Specifiers)

اینجا درباره «مشخصه دسترسی (Access Specifier)» در ارث بری حرف می زنیم. مشخصه دسترسی یعنی قانون دیدن اعضا. در کلاس های ارث بری، رفتار protected مهم می شود. چون شبیه private است؛ اما در فرزند دیده می شود. مثل کارنامه مخفی که فقط دانش آموز و معلم می بینند.

مشخصه های دسترسی در ارث بری چطور کار می کنند؟

public یعنی از بیرون هم قابل دسترس است. private یعنی فقط خود کلاس می بیند. اما protected یعنی کلاس و فرزندش می بینند. بنابراین در ارث بری، protected برای اشتراک امن مفید است.

نمونه کد با protected

// Base class
class Employee {
  protected:
    int salary;
};

// Derived class
class Programmer: public Employee {
  public:
    int bonus;
    void setSalary(int s) {
      salary = s;
    }
    int getSalary() {
      return salary;
    }
};

int main() {
  Programmer myObj;
  myObj.setSalary(50000);
  myObj.bonus = 15000;
  cout << "Salary: " << myObj.getSalary() << "\n";
  cout << "Bonus: " << myObj.bonus << "\n";
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

نکته: عضو salary از بیرون قابل دسترس نیست. اما در Programmer قابل استفاده است.

سه گام عملی برای ارث بری امن

  1. اعضا را پیش فرض private بگیر.
  2. آنچه فرزند لازم دارد را protected کن.
  3. برای بیرون، متد get و set بساز.

هشدار: هرچه کمتر عمومی کنی، باگ و دستکاری کمتر می شود. اول ایمن، بعد راحت.

ادامه مطالعه و مسیر

برای پایه ها، صفحه مشخصه های دسترسی را ببین. همچنین مقاله ارث بری و ارث بری چندگانه مفیدند. این صفحه مشخصه های دسترسی در ارث بری راهنمای متمرکز است.

جمع بندی سریع

  • public از همه جا دیده می شود.
  • private فقط در همان کلاس است.
  • protected در کلاس و فرزند دیده می شود.
  • برای بیرون، get/set بده.