سینتکس (Syntax)

در «سینتکس C++» کد نمونه را تکه تکه می کنیم. «کتابخانه سرآیند (Header Library)» مثل جعبه ابزار است. سپس «فضای نام (Namespace)» نام ها را گروه بندی می کند. در نهایت «تابع اصلی (main)» نقطه شروع اجراست.

خواندن کد خط به خط

خط 1: #include <iostream> سرآیند ورودی/خروجی است. یعنی ابزار <cout> و دوستانش را می آورد.

خط 2: using namespace std یعنی نام های کتابخانه استاندارد را مستقیم استفاده کنیم.

خط 3: خط خالی است. فاصله های سفید نادیده گرفته می شوند. اما خوانایی را بهتر می کنند.

خط 4: int main() یک «تابع (Function)» است. هرچه داخل { } باشد اجرا می شود.

خط 5: cout یک «شیء (Object)» خروجی است. با عملگر درج << متن را چاپ می کند.

خط 6: return 0; یعنی اجرای تابع main با موفقیت تمام شد.

خط 7: براکت بسته } پایان تابع main است.

#include <iostream>
using namespace std;

int main() {
  cout << "Hello World!";
  return 0;
}

نکته: C++ به حروف حساس است. cout با Cout فرق دارد. همچنین هر «دستور (Statement)» با ; تمام می شود.

حذف فضای نام و استفاده از std::

می توانی using namespace std را ننویسی. سپس قبل از نام های استاندارد، std:: بگذاری.

#include <iostream>

int main() {
  std::cout << "Hello World!";
  return 0;
}

نکته: انتخاب با توست. یا فضای نام را using کن، یا از std:: استفاده کن.

تمرین عملی کوتاه

1. نمونه بالا را کپی کن.
2. متن چاپی را به نام خودت تغییر بده.
3. اجرا کن و خروجی را بررسی کن.

هشدار: دستورها را در یک خط ننویس. هر دستور یک خط باشد. براکت باز روی همان خط بیاید. سپس بدنه در خطوط بعدی باشد.

جمع بندی سریع

• سرآیندها امکانات را اضافه می کنند.
• فضای نام مدیریت نام هاست.
• main نقطه شروع است.
• هر دستور با سمی کالن تمام می شود.
• خوانایی را با خطوط جدا حفظ کن.

برای ادامه سینتکس C++ تمرین کن. سپس به دستورات C++ برو. اگر تازه ای، از شروع کار C++ کمک بگیر.