نحوه نگارش (Syntax)
اینجا درباره «نحوه نگارش C++» حرف می زنیم. «سینتکس (Syntax)» یعنی شکل درست نوشتن دستورها. با یک نمونه کد ساده، بخش به بخش جلو می رویم. جمله ها کوتاه هستند تا راحت تمرکز کنی.
سینتکس C++ با یک مثال
کد زیر را می شکنیم و می فهمیم هر خط چه کاری می کند.
#include <iostream>
using namespace std;
int main() {
cout << "Hello World!";
return 0;
}
توضیح خط به خط
#include <iostream>: کتابخانه ورودی/خروجی را اضافه می کند.using namespace std: استفاده مستقیم از نام های استاندارد.- خط خالی: خوانایی بیشتر؛ کامپایلر فاصله ها را نادیده می گیرد.
int main(): تابع اصلی؛ کد داخل { } اجرا می شود.cout: شیء خروجی؛ با عملگر<<متن چاپ می کند.return 0;: پایان موفق برنامه.- آکولاد پایانی
}را فراموش نکن.
نکته: C++ به حروف حساس است؛ cout با Cout فرق دارد. هر دستور با ; تمام می شود.
حذف namespace و استفاده از std::
می توان using namespace std را ننوشت. در عوض از std:: قبل از نام ها استفاده می کنیم.
#include <iostream>
int main() {
std::cout << "Hello World!";
return 0;
}
هشدار: یک سبک را انتخاب کن و همان را ادامه بده. کد یکدست، خطا را کمتر می کند.
قدم بعدی بعد از نحوه نگارش
حالا که با «نحوه نگارش C++» آشنا شدی، به دستورات C++ برو. اگر آماده نیستی، اول شروع کار C++ را مرور کن.
جمع بندی سریع
- سینتکس یعنی شکل درست دستورها.
iostreamبرای ورودی/خروجی است.- هر دستور با
;تمام می شود. std::جایگزین namespace سراسری است.- پس از این بخش، برو سراغ «دستورات».