فهرست سرفصل‌های ++C
خانه (HOME) مقدمه (Intro) شروع کار (Get Started) نحوه نگارش (Syntax) دستورات (Statements) چاپ متن (Print Text) چاپ اعداد (Print Numbers) خط های جدید (New Lines) کامنت ها (Comments) اعلان متغیرها (Declare Variables) متغیرهای متعدد (Multiple Variables) شناسه ها (Identifiers) ثابت ها (Constants) نمونه های دنیای واقعی (Real-Life Examples) ورودی کاربر (User Input) انواع داده پایه (Basic Data Types) اعداد (Numbers) بولی ها (Booleans) کاراکترها (Characters) رشته ها (Strings) کلیدواژه auto (The auto Keyword) نمونه عملی (Real-Life Example) عملگرها (Operators) حسابی (Arithmetic) انتساب (Assignment) مقایسه (Comparison) منطقی (Logical) اولویت (Precedence) مقدمه رشته ها (Strings Intro) به هم چسباندن (Concatenation) اعداد و رشته ها (Numbers and Strings) طول رشته (String Length) دسترسی به رشته ها (Access Strings) کاراکترهای ویژه (Special Characters) ورودی کاربرِ رشته ها (User Input Strings) حذف فضای نام (Omitting Namespace) رشته های سبک C (C-Style Strings) ریاضی (Math) مقادیر بولی (Boolean Values) عبارات بولی (Boolean Expressions) نمونه عملی (Real-Life Example) شرط ها If...Else (If...Else) else (else) else if (else if) اگر کوتاه (Short hand if..else) تودر تو (Nested if) عملگرهای منطقی (Logical Operators) سوییچ (Switch) حلقه While (While Loop) حلقه Do/While (Do/While Loop) نمونه های عملی (Real-Life Examples) حلقه For (For Loop) حلقه های تو در تو (Nested Loops) حلقه foreach (The foreach Loop) نمونه های عملی (Real-Life Examples) شکستن/ادامه (Break/Continue) آرایه ها (Arrays) آرایه ها و حلقه ها (Arrays and Loops) حذف اندازه آرایه (Omit Array Size) گرفتن اندازه آرایه (Get Array Size) نمونه عملی (Real-Life Example) آرایه های چندبعدی (Multidimensional Arrays) ساختارها (Structures) گزاره شمار/Enums (Enums) ارجاع ها (References) ساخت ارجاع (Create References) آدرس حافظه (Memory Address) اشاره گرها (Pointers) ایجاد اشاره گر (Create Pointers) ارجاع زدایی (Dereferencing) تغییر اشاره گرها (Modify Pointers) مدیریت حافظه (Memory Management) new و delete (new and delete) توابع (Functions) پارامترهای تابع (Function Parameters) پارامتر/آرگومان ها (Parameters/Arguments) پارامتر پیش فرض (Default Parameter) پارامترهای متعدد (Multiple Parameters) مقادیر بازگشتی (Return Values) ارسال با ارجاع (Pass By Reference) ارسال آرایه ها (Pass Arrays) ارسال ساختارها (Pass Structures) نمونه عملی (Real-Life Example) بارگذاری هم نام (Function Overloading) بازگشت/بازگشتی (Recursion) لامبدا (Lambda) برنامه نویسی شی گرا OOP (OOP) کلاس ها/اشیاء (Classes/Objects) متدهای کلاس (Class Methods) سازنده ها (Constructors) سازنده سربار (Constructor Overloading) مشخصه های دسترسی (Access Specifiers) کپسوله سازی (Encapsulation) توابع دوست (Friend Functions) ارث بری (Inheritance) ارث بری چندسطحی (Multilevel Inheritance) ارث بری چندگانه (Multiple Inheritance) مشخصه های دسترسی در ارث بری (Access Specifiers) چندریختی (Polymorphism) توابع مجازی (Virtual Functions) قالب ها (Templates) فایل ها (Files) تاریخ (Date) اشکال زدایی (Debugging) استثناها (Exceptions) اعتبارسنجی ورودی (Input Validation) ساختارهای داده و STL (Data Structures & STL) وکتورها (Vectors) لیست (List) پشته ها (Stacks) صف ها (Queues) دک (Deque) مجموعه ها (Sets) نقشه ها (Maps) الگوریتم ها (Algorithms) فضای نام ها (Namespaces) پروژه ها (Projects) جمع دو عدد (Add Two Numbers) اعداد تصادفی (Random Numbers)
++C

++C — مدیریت حافظه (Memory Management)

آخرین بروزرسانی: 1404/08/04

مدیریت حافظه (Memory Management)

مدیریت حافظه یعنی کنترل استفاده از حافظه برنامه. شامل ساخت، استفاده، و آزادکردن حافظه است. مثل مدیریت کشوی مدرسه است. جا می دهی، استفاده می کنی، و خالی می کنی.

حافظه در ++C

وقتی متغیر (Variable) می سازی، کامپایلر برایش جا می گیرد. بنابراین، برای متغیرهای معمولی نگران مدیریت دستی نیستی.

اندازه حافظه با sizeof

با عملگر sizeof می توانی اندازه نوع ها را ببینی. این کمک می کند برنامه بهینه تر بنویسی.

#include <iostream>
using namespace std;

int main() {
  int myInt;
  float myFloat;
  double myDouble;
  char myChar;

  cout << sizeof(myInt) << "\n";
  cout << sizeof(myFloat) << "\n";
  cout << sizeof(myDouble) << "\n";
  cout << sizeof(myChar) << "\n";
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

آیا همیشه باید حافظه را خودت مدیریت کنی؟

گاهی بله، گاهی نه. برای متغیرهای معمولی، ++C خودش مدیریت می کند. اما هنگام ساخت حافظه در زمان اجرا، باید خودت بسازی و بعداً پاک کنی.

هشدار: مصرف زیاد یا پاک نکردن حافظه، کندی یا کرش می آورد.

گام های عملی ساده

  1. یک برنامه کوچک بساز.
  2. چند متغیر مختلف تعریف کن.
  3. اندازه ها را با sizeof چاپ کن.

بعدی چیست؟

با اشاره گرها می توانی مستقیم به حافظه دسترسی بدهی. این کار قدرتمند است، اما خطرناک هم هست.

در بخش های بعد، ساخت حافظه با new و آزادسازی با delete را می بینی.

جمع بندی سریع

  • مدیریت حافظه یعنی کنترل جا و استفاده.
  • sizeof اندازه نوع ها را می دهد.
  • گاهی مدیریت خودکار است، گاهی دستی.
  • فراموشی پاک سازی، مشکل ساز می شود.
  • اشاره گرها قدرت و ریسک دارند.

بیشتر بخوان: مدیریت حافظه، اشاره گرها، ارجاع زدایی، تغییر اشاره گرها, آدرس حافظه.