فهرست سرفصل‌های ++C
خانه (HOME) مقدمه (Intro) شروع کار (Get Started) نحوه نگارش (Syntax) دستورات (Statements) چاپ متن (Print Text) چاپ اعداد (Print Numbers) خط های جدید (New Lines) کامنت ها (Comments) اعلان متغیرها (Declare Variables) متغیرهای متعدد (Multiple Variables) شناسه ها (Identifiers) ثابت ها (Constants) نمونه های دنیای واقعی (Real-Life Examples) ورودی کاربر (User Input) انواع داده پایه (Basic Data Types) اعداد (Numbers) بولی ها (Booleans) کاراکترها (Characters) رشته ها (Strings) کلیدواژه auto (The auto Keyword) نمونه عملی (Real-Life Example) عملگرها (Operators) حسابی (Arithmetic) انتساب (Assignment) مقایسه (Comparison) منطقی (Logical) اولویت (Precedence) مقدمه رشته ها (Strings Intro) به هم چسباندن (Concatenation) اعداد و رشته ها (Numbers and Strings) طول رشته (String Length) دسترسی به رشته ها (Access Strings) کاراکترهای ویژه (Special Characters) ورودی کاربرِ رشته ها (User Input Strings) حذف فضای نام (Omitting Namespace) رشته های سبک C (C-Style Strings) ریاضی (Math) مقادیر بولی (Boolean Values) عبارات بولی (Boolean Expressions) نمونه عملی (Real-Life Example) شرط ها If...Else (If...Else) else (else) else if (else if) اگر کوتاه (Short hand if..else) تودر تو (Nested if) عملگرهای منطقی (Logical Operators) سوییچ (Switch) حلقه While (While Loop) حلقه Do/While (Do/While Loop) نمونه های عملی (Real-Life Examples) حلقه For (For Loop) حلقه های تو در تو (Nested Loops) حلقه foreach (The foreach Loop) نمونه های عملی (Real-Life Examples) شکستن/ادامه (Break/Continue) آرایه ها (Arrays) آرایه ها و حلقه ها (Arrays and Loops) حذف اندازه آرایه (Omit Array Size) گرفتن اندازه آرایه (Get Array Size) نمونه عملی (Real-Life Example) آرایه های چندبعدی (Multidimensional Arrays) ساختارها (Structures) گزاره شمار/Enums (Enums) ارجاع ها (References) ساخت ارجاع (Create References) آدرس حافظه (Memory Address) اشاره گرها (Pointers) ایجاد اشاره گر (Create Pointers) ارجاع زدایی (Dereferencing) تغییر اشاره گرها (Modify Pointers) مدیریت حافظه (Memory Management) new و delete (new and delete) توابع (Functions) پارامترهای تابع (Function Parameters) پارامتر/آرگومان ها (Parameters/Arguments) پارامتر پیش فرض (Default Parameter) پارامترهای متعدد (Multiple Parameters) مقادیر بازگشتی (Return Values) ارسال با ارجاع (Pass By Reference) ارسال آرایه ها (Pass Arrays) ارسال ساختارها (Pass Structures) نمونه عملی (Real-Life Example) بارگذاری هم نام (Function Overloading) بازگشت/بازگشتی (Recursion) لامبدا (Lambda) برنامه نویسی شی گرا OOP (OOP) کلاس ها/اشیاء (Classes/Objects) متدهای کلاس (Class Methods) سازنده ها (Constructors) سازنده سربار (Constructor Overloading) مشخصه های دسترسی (Access Specifiers) کپسوله سازی (Encapsulation) توابع دوست (Friend Functions) ارث بری (Inheritance) ارث بری چندسطحی (Multilevel Inheritance) ارث بری چندگانه (Multiple Inheritance) مشخصه های دسترسی در ارث بری (Access Specifiers) چندریختی (Polymorphism) توابع مجازی (Virtual Functions) قالب ها (Templates) فایل ها (Files) تاریخ (Date) اشکال زدایی (Debugging) استثناها (Exceptions) اعتبارسنجی ورودی (Input Validation) ساختارهای داده و STL (Data Structures & STL) وکتورها (Vectors) لیست (List) پشته ها (Stacks) صف ها (Queues) دک (Deque) مجموعه ها (Sets) نقشه ها (Maps) الگوریتم ها (Algorithms) فضای نام ها (Namespaces) پروژه ها (Projects) جمع دو عدد (Add Two Numbers) اعداد تصادفی (Random Numbers)
++C

++C — بازگشت/بازگشتی (Recursion)

آخرین بروزرسانی: 1404/08/04

بازگشت/بازگشتی (Recursion)

بازگشت/بازگشتی (Recursion) یعنی یک تابع خودش را صدا بزند. با این کار، مسئله سخت به چند مسئله ساده می شکند. مثل حل تمرین بزرگ، بخش بخش و مرحله ای.

تعریف بازگشت/بازگشتی

در بازگشت، تابع تا رسیدن به حالت پایه ادامه می دهد. حالت پایه یعنی جایی که دیگر خودتابع را صدا نزنیم.

مثال جمع بازگشتی

این کد مجموع اعداد 1 تا k را بازگشتی حساب می کند.

int sum(int k) {
  if (k > 0) {
    return k + sum(k - 1);
  } else {
    return 0;
  }
}

int main() {
  int result = sum(10);
  cout << result;
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

نکته: وقتی k صفر شود، بازگشت متوقف می شود. بنابراین برنامه نتیجه را برمی گرداند.

شمارش معکوس بازگشتی

در این مثال، تا رسیدن به صفر، شمارش معکوس چاپ می شود.

void countdown(int n) {
  if (n > 0) {
    cout << n << " ";
    countdown(n - 1);
  }
}

int main() {
  countdown(5);
}

مشاهده در ادیتور

هشدار: اگر حالت پایه نداشته باشی، برنامه هرگز تمام نمی شود.

فاکتوریل بازگشتی

این کد فاکتوریل 5 را با بازگشت محاسبه می کند.

int factorial(int n) {
  if (n > 1) {
    return n * factorial(n - 1);
  } else {
    return 1;
  }
}

int main() {
  cout << "Factorial of 5 is " << factorial(5);
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

گام های عملی

  1. مسئله را به زیرمسئله ساده تقسیم کن.
  2. حالت پایه پایان را مشخص کن.
  3. تابع را با ورودی مناسب فراخوانی کن.

نکته: بازگشت زیباست؛ اما مراقب مصرف حافظه باش.

مطالعه بیشتر

منبع: C++ Recursion. برای مفاهیم مرتبط، بخش بارگذاری هم نام و مقادیر بازگشتی را ببین.

جمع بندی سریع

  • بازگشت یعنی صدا زدنِ خود تابع.
  • همیشه حالت پایه تعریف کن.
  • زیرمسئله ها را ساده نگه دار.
  • حواست به کارایی و حافظه باشد.