فهرست سرفصل‌های ++C
خانه (HOME) مقدمه (Intro) شروع کار (Get Started) نحوه نگارش (Syntax) دستورات (Statements) چاپ متن (Print Text) چاپ اعداد (Print Numbers) خط های جدید (New Lines) کامنت ها (Comments) اعلان متغیرها (Declare Variables) متغیرهای متعدد (Multiple Variables) شناسه ها (Identifiers) ثابت ها (Constants) نمونه های دنیای واقعی (Real-Life Examples) ورودی کاربر (User Input) انواع داده پایه (Basic Data Types) اعداد (Numbers) بولی ها (Booleans) کاراکترها (Characters) رشته ها (Strings) کلیدواژه auto (The auto Keyword) نمونه عملی (Real-Life Example) عملگرها (Operators) حسابی (Arithmetic) انتساب (Assignment) مقایسه (Comparison) منطقی (Logical) اولویت (Precedence) مقدمه رشته ها (Strings Intro) به هم چسباندن (Concatenation) اعداد و رشته ها (Numbers and Strings) طول رشته (String Length) دسترسی به رشته ها (Access Strings) کاراکترهای ویژه (Special Characters) ورودی کاربرِ رشته ها (User Input Strings) حذف فضای نام (Omitting Namespace) رشته های سبک C (C-Style Strings) ریاضی (Math) مقادیر بولی (Boolean Values) عبارات بولی (Boolean Expressions) نمونه عملی (Real-Life Example) شرط ها If...Else (If...Else) else (else) else if (else if) اگر کوتاه (Short hand if..else) تودر تو (Nested if) عملگرهای منطقی (Logical Operators) سوییچ (Switch) حلقه While (While Loop) حلقه Do/While (Do/While Loop) نمونه های عملی (Real-Life Examples) حلقه For (For Loop) حلقه های تو در تو (Nested Loops) حلقه foreach (The foreach Loop) نمونه های عملی (Real-Life Examples) شکستن/ادامه (Break/Continue) آرایه ها (Arrays) آرایه ها و حلقه ها (Arrays and Loops) حذف اندازه آرایه (Omit Array Size) گرفتن اندازه آرایه (Get Array Size) نمونه عملی (Real-Life Example) آرایه های چندبعدی (Multidimensional Arrays) ساختارها (Structures) گزاره شمار/Enums (Enums) ارجاع ها (References) ساخت ارجاع (Create References) آدرس حافظه (Memory Address) اشاره گرها (Pointers) ایجاد اشاره گر (Create Pointers) ارجاع زدایی (Dereferencing) تغییر اشاره گرها (Modify Pointers) مدیریت حافظه (Memory Management) new و delete (new and delete) توابع (Functions) پارامترهای تابع (Function Parameters) پارامتر/آرگومان ها (Parameters/Arguments) پارامتر پیش فرض (Default Parameter) پارامترهای متعدد (Multiple Parameters) مقادیر بازگشتی (Return Values) ارسال با ارجاع (Pass By Reference) ارسال آرایه ها (Pass Arrays) ارسال ساختارها (Pass Structures) نمونه عملی (Real-Life Example) بارگذاری هم نام (Function Overloading) بازگشت/بازگشتی (Recursion) لامبدا (Lambda) برنامه نویسی شی گرا OOP (OOP) کلاس ها/اشیاء (Classes/Objects) متدهای کلاس (Class Methods) سازنده ها (Constructors) سازنده سربار (Constructor Overloading) مشخصه های دسترسی (Access Specifiers) کپسوله سازی (Encapsulation) توابع دوست (Friend Functions) ارث بری (Inheritance) ارث بری چندسطحی (Multilevel Inheritance) ارث بری چندگانه (Multiple Inheritance) مشخصه های دسترسی در ارث بری (Access Specifiers) چندریختی (Polymorphism) توابع مجازی (Virtual Functions) قالب ها (Templates) فایل ها (Files) تاریخ (Date) اشکال زدایی (Debugging) استثناها (Exceptions) اعتبارسنجی ورودی (Input Validation) ساختارهای داده و STL (Data Structures & STL) وکتورها (Vectors) لیست (List) پشته ها (Stacks) صف ها (Queues) دک (Deque) مجموعه ها (Sets) نقشه ها (Maps) الگوریتم ها (Algorithms) فضای نام ها (Namespaces) پروژه ها (Projects) جمع دو عدد (Add Two Numbers) اعداد تصادفی (Random Numbers)
++C

++C — توابع (Functions)

آخرین بروزرسانی: 1404/08/04

توابع (Functions)

تابع (Function) یک تکه کد است. فقط وقتی صدا می زنیم اجرا می شود. می توانیم داده بدهیم؛ به این داده ها پارامتر می گویند. توابع کد تکراری را کم می کنند. یک بار می نویسی، بارها استفاده می کنی.

ساخت تابع

برای ساخت تابع، نام و پرانتز را می نویسیم. نوع void یعنی خروجی ندارد.

void myFunction() {
  // code to be executed
}

مشاهده در ادیتور

نکته: بدنۀ تابع داخل آکلاد است. داخلش کار دلخواه می نویسیم.

فراخوانی تابع

تابع بعد ساخت، اجرا نمی شود. باید آن را صدا بزنی.

void myFunction() {
  cout << "I just got executed!";
}

int main() {
  myFunction();
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

می توانی یک تابع را چند بار صدا بزنی.

void myFunction() {
  cout << "I just got executed!\n";
}

int main() {
  myFunction();
  myFunction();
  myFunction();
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

اعلان و تعریف تابع

هر تابع دو بخش دارد: اعلان و تعریف. اعلان یعنی امضا و نام. تعریف یعنی بدنۀ کد.

void myFunction() { // declaration
  // the body of the function (definition)
}

مشاهده در ادیتور

هشدار: اگر تابع را بعد از main() تعریف کنی، بدون اعلان قبلی، خطا می شود.

int main() {
  myFunction();
  return 0;
}

void myFunction() {
  cout << "I just got executed!";
}
// Error

مشاهده در ادیتور

راه درست: بالای main() اعلان بنویس. پایین تر تعریف کن. کد مرتب تر می شود.

// Function declaration
void myFunction();

int main() {
  myFunction();
  return 0;
}

// Function definition
void myFunction() {
  cout << "I just got executed!";
}

مشاهده در ادیتور

تمرین مرحله ای

  1. یک تابع ساده بنویس.
  2. داخلش یک پیام چاپ کن.
  3. در main() تابع را صدا بزن.
  4. بار دوم و سوم هم صدا بزن.

پیوندها و ادامه مطالعه

برای آشنایی با حافظه، به new و delete برو. همچنین راهنمای توابع را نشانه گذاری کن. سپس بخش پارامترها را در منبع ببین.

W3Schools: Functions و W3Schools: Function Parameters برای مطالعه بیشتر هستند.

جمع بندی سریع

  • تابع کد قابل استفاده دوباره است.
  • void یعنی خروجی ندارد.
  • تابع را باید صدا بزنی.
  • اعلان بالا، تعریف پایین، کد مرتب تر می شود.