فهرست سرفصل‌های ++C
خانه (HOME) مقدمه (Intro) شروع کار (Get Started) نحوه نگارش (Syntax) دستورات (Statements) چاپ متن (Print Text) چاپ اعداد (Print Numbers) خط های جدید (New Lines) کامنت ها (Comments) اعلان متغیرها (Declare Variables) متغیرهای متعدد (Multiple Variables) شناسه ها (Identifiers) ثابت ها (Constants) نمونه های دنیای واقعی (Real-Life Examples) ورودی کاربر (User Input) انواع داده پایه (Basic Data Types) اعداد (Numbers) بولی ها (Booleans) کاراکترها (Characters) رشته ها (Strings) کلیدواژه auto (The auto Keyword) نمونه عملی (Real-Life Example) عملگرها (Operators) حسابی (Arithmetic) انتساب (Assignment) مقایسه (Comparison) منطقی (Logical) اولویت (Precedence) مقدمه رشته ها (Strings Intro) به هم چسباندن (Concatenation) اعداد و رشته ها (Numbers and Strings) طول رشته (String Length) دسترسی به رشته ها (Access Strings) کاراکترهای ویژه (Special Characters) ورودی کاربرِ رشته ها (User Input Strings) حذف فضای نام (Omitting Namespace) رشته های سبک C (C-Style Strings) ریاضی (Math) مقادیر بولی (Boolean Values) عبارات بولی (Boolean Expressions) نمونه عملی (Real-Life Example) شرط ها If...Else (If...Else) else (else) else if (else if) اگر کوتاه (Short hand if..else) تودر تو (Nested if) عملگرهای منطقی (Logical Operators) سوییچ (Switch) حلقه While (While Loop) حلقه Do/While (Do/While Loop) نمونه های عملی (Real-Life Examples) حلقه For (For Loop) حلقه های تو در تو (Nested Loops) حلقه foreach (The foreach Loop) نمونه های عملی (Real-Life Examples) شکستن/ادامه (Break/Continue) آرایه ها (Arrays) آرایه ها و حلقه ها (Arrays and Loops) حذف اندازه آرایه (Omit Array Size) گرفتن اندازه آرایه (Get Array Size) نمونه عملی (Real-Life Example) آرایه های چندبعدی (Multidimensional Arrays) ساختارها (Structures) گزاره شمار/Enums (Enums) ارجاع ها (References) ساخت ارجاع (Create References) آدرس حافظه (Memory Address) اشاره گرها (Pointers) ایجاد اشاره گر (Create Pointers) ارجاع زدایی (Dereferencing) تغییر اشاره گرها (Modify Pointers) مدیریت حافظه (Memory Management) new و delete (new and delete) توابع (Functions) پارامترهای تابع (Function Parameters) پارامتر/آرگومان ها (Parameters/Arguments) پارامتر پیش فرض (Default Parameter) پارامترهای متعدد (Multiple Parameters) مقادیر بازگشتی (Return Values) ارسال با ارجاع (Pass By Reference) ارسال آرایه ها (Pass Arrays) ارسال ساختارها (Pass Structures) نمونه عملی (Real-Life Example) بارگذاری هم نام (Function Overloading) بازگشت/بازگشتی (Recursion) لامبدا (Lambda) برنامه نویسی شی گرا OOP (OOP) کلاس ها/اشیاء (Classes/Objects) متدهای کلاس (Class Methods) سازنده ها (Constructors) سازنده سربار (Constructor Overloading) مشخصه های دسترسی (Access Specifiers) کپسوله سازی (Encapsulation) توابع دوست (Friend Functions) ارث بری (Inheritance) ارث بری چندسطحی (Multilevel Inheritance) ارث بری چندگانه (Multiple Inheritance) مشخصه های دسترسی در ارث بری (Access Specifiers) چندریختی (Polymorphism) توابع مجازی (Virtual Functions) قالب ها (Templates) فایل ها (Files) تاریخ (Date) اشکال زدایی (Debugging) استثناها (Exceptions) اعتبارسنجی ورودی (Input Validation) ساختارهای داده و STL (Data Structures & STL) وکتورها (Vectors) لیست (List) پشته ها (Stacks) صف ها (Queues) دک (Deque) مجموعه ها (Sets) نقشه ها (Maps) الگوریتم ها (Algorithms) فضای نام ها (Namespaces) پروژه ها (Projects) جمع دو عدد (Add Two Numbers) اعداد تصادفی (Random Numbers)
++C

++C — استثناها (Exceptions)

آخرین بروزرسانی: 1404/08/04

استثناها (Exceptions)

استثناها (Exceptions) یعنی مدیریت خطا هنگام اجرا. وقتی خطا رخ می دهد، برنامه معمولاً می ایستد. اما با استثنا، برنامه نمی ریزد و پیام مناسب می دهد.

استثنا چیست؟

وقتی خطا رخ دهد، برنامه «پرتاب (throw)» می کند. سپس «گرفتن (catch)» آن، خطا را مدیریت می کند. این کار جلوی کرش را می گیرد.

try / throw / catch

سه کلمه کلیدی داریم: try برای آزمودن کد، throw برای پرتاب خطا، و catch برای گرفتن خطا.

try {
  throw 505;
}
catch (int errorCode) {
  cout << "Error occurred: " << errorCode;
}

مشاهده در ادیتور

نکته: این جا عدد 505 مثل «کد خطا» است.

نمونه واقعی: سن مجاز

می خواهیم سن را چک کنیم. اگر کافی نبود، استثنا پرتاب کنیم.

try {
  int age = 15;
  if (age >= 18) {
    cout << "Access granted - you are old enough.";
  }
  else {
    throw (age);
  }
}
catch (int myNum) {
  cout << "Access denied - You must be at least 18 years old.\n";
  cout << "Age is: " << myNum;
}

مشاهده در ادیتور

وقتی خطا رخ ندهد

اگر سن کافی باشد، بلوک catch اجرا نمی شود.

int age = 20;

مشاهده در ادیتور

پرتاب کُد خطا

گاهی بهتر است عدد ثابت پرتاب کنیم. این عدد برای پیگیری خطا است.

try {
  int age = 15;
  if (age >= 18) {
    cout << "Access granted - you are old enough.";
  }
  else {
    throw 505;
  }
}
catch (int myNum) {
  cout << "Access denied - You must be at least 18 years old.\n";
  cout << "Error number: " << myNum;
}

مشاهده در ادیتور

گرفتن هر نوع استثنا

اگر نوع throw را ندانیم، از catch(...) استفاده می کنیم.

try {
  int age = 15;
  if (age >= 18) {
    cout << "Access granted - you are old enough.";
  }
  else {
    throw 505;
  }
}
catch (...) {
  cout << "Access denied - You must be at least 18 years old.\n";
}

مشاهده در ادیتور

گام های عملی

  1. کد حساس را داخل try بگذار.
  2. در شرایط خطا، با throw پرتاب کن.
  3. در catch پیام مناسب نشان بده.

نکته: برای یادگیری ریشه خطاها، به صفحه خطاها برو. سپس برای یافتن خطاها، اشکال زدایی را تمرین کن.

جمع بندی سریع

  • try اجرا را می آزماید.
  • throw خطا را پرتاب می کند.
  • catch خطا را مدیریت می کند.
  • catch(...) هر نوعی را می گیرد.
  • کُد خطا پیگیری را آسان می کند.

Exceptions در W3Schools | Debugging در W3Schools