فهرست سرفصل‌های ++C
خانه (HOME) مقدمه (Intro) شروع کار (Get Started) نحوه نگارش (Syntax) دستورات (Statements) چاپ متن (Print Text) چاپ اعداد (Print Numbers) خط های جدید (New Lines) کامنت ها (Comments) اعلان متغیرها (Declare Variables) متغیرهای متعدد (Multiple Variables) شناسه ها (Identifiers) ثابت ها (Constants) نمونه های دنیای واقعی (Real-Life Examples) ورودی کاربر (User Input) انواع داده پایه (Basic Data Types) اعداد (Numbers) بولی ها (Booleans) کاراکترها (Characters) رشته ها (Strings) کلیدواژه auto (The auto Keyword) نمونه عملی (Real-Life Example) عملگرها (Operators) حسابی (Arithmetic) انتساب (Assignment) مقایسه (Comparison) منطقی (Logical) اولویت (Precedence) مقدمه رشته ها (Strings Intro) به هم چسباندن (Concatenation) اعداد و رشته ها (Numbers and Strings) طول رشته (String Length) دسترسی به رشته ها (Access Strings) کاراکترهای ویژه (Special Characters) ورودی کاربرِ رشته ها (User Input Strings) حذف فضای نام (Omitting Namespace) رشته های سبک C (C-Style Strings) ریاضی (Math) مقادیر بولی (Boolean Values) عبارات بولی (Boolean Expressions) نمونه عملی (Real-Life Example) شرط ها If...Else (If...Else) else (else) else if (else if) اگر کوتاه (Short hand if..else) تودر تو (Nested if) عملگرهای منطقی (Logical Operators) سوییچ (Switch) حلقه While (While Loop) حلقه Do/While (Do/While Loop) نمونه های عملی (Real-Life Examples) حلقه For (For Loop) حلقه های تو در تو (Nested Loops) حلقه foreach (The foreach Loop) نمونه های عملی (Real-Life Examples) شکستن/ادامه (Break/Continue) آرایه ها (Arrays) آرایه ها و حلقه ها (Arrays and Loops) حذف اندازه آرایه (Omit Array Size) گرفتن اندازه آرایه (Get Array Size) نمونه عملی (Real-Life Example) آرایه های چندبعدی (Multidimensional Arrays) ساختارها (Structures) گزاره شمار/Enums (Enums) ارجاع ها (References) ساخت ارجاع (Create References) آدرس حافظه (Memory Address) اشاره گرها (Pointers) ایجاد اشاره گر (Create Pointers) ارجاع زدایی (Dereferencing) تغییر اشاره گرها (Modify Pointers) مدیریت حافظه (Memory Management) new و delete (new and delete) توابع (Functions) پارامترهای تابع (Function Parameters) پارامتر/آرگومان ها (Parameters/Arguments) پارامتر پیش فرض (Default Parameter) پارامترهای متعدد (Multiple Parameters) مقادیر بازگشتی (Return Values) ارسال با ارجاع (Pass By Reference) ارسال آرایه ها (Pass Arrays) ارسال ساختارها (Pass Structures) نمونه عملی (Real-Life Example) بارگذاری هم نام (Function Overloading) بازگشت/بازگشتی (Recursion) لامبدا (Lambda) برنامه نویسی شی گرا OOP (OOP) کلاس ها/اشیاء (Classes/Objects) متدهای کلاس (Class Methods) سازنده ها (Constructors) سازنده سربار (Constructor Overloading) مشخصه های دسترسی (Access Specifiers) کپسوله سازی (Encapsulation) توابع دوست (Friend Functions) ارث بری (Inheritance) ارث بری چندسطحی (Multilevel Inheritance) ارث بری چندگانه (Multiple Inheritance) مشخصه های دسترسی در ارث بری (Access Specifiers) چندریختی (Polymorphism) توابع مجازی (Virtual Functions) قالب ها (Templates) فایل ها (Files) تاریخ (Date) اشکال زدایی (Debugging) استثناها (Exceptions) اعتبارسنجی ورودی (Input Validation) ساختارهای داده و STL (Data Structures & STL) وکتورها (Vectors) لیست (List) پشته ها (Stacks) صف ها (Queues) دک (Deque) مجموعه ها (Sets) نقشه ها (Maps) الگوریتم ها (Algorithms) فضای نام ها (Namespaces) پروژه ها (Projects) جمع دو عدد (Add Two Numbers) اعداد تصادفی (Random Numbers)
++C

++C — فضای نام ها (Namespaces)

آخرین بروزرسانی: 1404/08/04

فضای نام ها (Namespaces)

«فضای نام ها (Namespaces)» یعنی پوشه گذاری کد. این کار از تداخل اسم ها جلوگیری می کند. مثل وقتی دو کلاس داری و هرکدام دانش آموزی به نام «x» دارند. با فضای نام، این دو «x» قاطی نمی شوند.

چرا از فضای نام ها استفاده کنیم؟

برای نظم بهتر، جداسازی کدها، و جلوگیری از دعوای اسم ها. مخصوصاً وقتی پروژه بزرگ است یا از چند کتابخانه استفاده می کنی.

نمونه پایه فضای نام

یک متغیر داخل فضای نام می گذاریم و با MyNamespace::x به آن دسترسی می گیریم.

namespace MyNamespace {
  int x = 42;
}

int main() {
  cout << MyNamespace::x;
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

کلیدواژه using namespace

اگر نمی خواهی هر بار نام فضای نام را بنویسی، می توانی از using کمک بگیری.

namespace MyNamespace {
  int x = 42;
}

using namespace MyNamespace;

int main() {
  cout << x;
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

هشدار: در پروژه های بزرگ، using namespace ممکن است تداخل بسازد. پس اغلب نوشتن کامل مانند MyNamespace::x امن تر است.

فضای نام std

کتابخانه استاندارد ++C داخل «std» است. پس معمولاً باید std::cout و std::cin بنویسی.

#include <iostream>

int main() {
  std::cout << "Hello World!\n";
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

برای کوتاه نویسی، می توانی یک بار using namespace std; بنویسی. سپس cout را مستقیم استفاده کن.

#include <iostream>
using namespace std;

int main() {
  cout << "Hello World!\n";
  return 0;
}

مشاهده در ادیتور

باید همیشه استفاده کنیم؟

برای تمرین و برنامه های کوچک، اشکالی ندارد. اما در پروژه های بزرگ، نوشتن std:: از تداخل جلوگیری می کند.

جمع بندی سریع

  • فضای نام مثل پوشه اسم هاست.
  • MyNS::name تداخل را حل می کند.
  • using namespace کوتاه نویسی می دهد.
  • برای پروژه بزرگ، مراقب تداخل باش.
  • std خانه کتابخانه استاندارد است.

نکته: صفحه الگوریتم ها (Algorithms) و ایتریتورها (Iterators) را هم ببین. همچنین این صفحه فضای نام ها (Namespaces) را بوکمارک کن.